Ποιο άθλημα ενδέχεται να αντικαταστήσει την ιππασία στους Ολυμπιακούς Αγώνες ;

Μη χειρότερα …

Το Hobbyhorsing είναι ένα άθλημα που ξεκίνησε ως παιγνιώδης ενασχόληση μιας ομάδας εφήβων κοριτσιών από την Φινλανδία και σήμερα έχει επεκταθεί στις ΗΠΑ και σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπου διεξάγονται αγώνες και πρωταθλήματα.

 Η προπαγάνδα υπέρ του αθλήματος, που σχετίζεται και με την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, ξεκίνησε μέσω μιας ταινίας της Selma Vilhunen, με τίτλο “ Keppihevosten vallankumous” (Επανάσταση Hobbyhorse), η οποία κέρδισε δύο βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τάμπερε το 2017. Σήμερα ασχολούνται με το άθλημα 10.000 θήλες κατά κύριο λόγο και ελάχιστα αγόρια.

Το αστείο παιδιάστικο θέαμα ενός ψεύτικου αλόγου – ομοιώματος που κρατιέται από ένα μακρύ μπαστούνι, το οποίο “ιππεύει” μια θήλυ “αθλήτρια”, η οποία μιμείται τα  άλματα και τους καλπασμούς ενός αληθινού αλόγου ως να είναι η ίδια άλογο, δεν αποτελεί σήμερα απλά ένα χόμπυ, που θα το συναντούσαμε ως ένα ανάλαφρο θέαμα παντομίμας π.χ. σε παιδικές γιορτές, αλλά αποτελεί ένα επίσημα αναγνωρισμένο άθλημα με πολύ υψηλές προσδοκίες!

Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι το 2019, είχε προταθεί από την Διεθνή Ομοσπονδία Ιππασίας (FEI – Federation Equestre Internationale) προς την ΔΟΕ, με σκοπό να ενταχθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, μαζί με άλλα αθλήματα, όπως το σέρφινγκ, η αναρρίχηση, το skateboard και το breakdancing ! ΕΔΩ

Το τραγικό της υπόθεσης δεν τελειώνει εδώ, μιας και το σκεπτικό των υποστηρικτών του υβριδικού αυτού αθλήματος, είναι να αντικαταστήσει τους ιππικούς αγώνες στην Ολυμπιάδα. Η κατάργηση των αληθινών ιππικών αγώνων προτάσσεται με την δικαιολογία ότι είναι ασύμφοροι. Επίσης ακούγονται επιχειρήματα όπως π.χ. αυτό που προωθείται από φιλοζωικές οργανώσεις, σχετικά με το αν είναι σωστό να γίνεται η χρήση του ζώου στον αθλητισμό, καθώς και η χαμηλή συμμετοχή που παρατηρείται στους Ο.Α. από πλευράς κρατών. Θεωρούν δηλαδή ότι αυτό το γελοίο θέαμα, μπορεί επάξια να αντικαταστήσει τα αγωνίσματα με αληθινά άλογα, μιλώντας μάλιστα για “εκσυγχρονισμό” του ιππικού αθλητισμού και για έναν τρόπο, με τον οποίο θα ανοίξει η Διεθνής Ομοσπονδία Ιππασίας (FEI)  την πόρτα σε όλα τα έθνη !

 Το γεγονός  ότι η ΔΟΕ δεν εξέδωσε κάποια ανακοίνωση ως απάντηση έως το 2020, καθιστά αμφίβολη την έγκριση αυτού του αιτήματος. Η σκέψη όμως και μόνο προκαλεί ανησυχία, για το αν υπάρχει λογική και νόηση στους κύκλους των υπευθύνων της FEI και της Επιτροπής Επέκτασης Ιππικού Αθλητισμού (HSEC), που δημιουργήθηκε το 2016 μετά τους Αγώνες του Ρίο.

Ακολουθεί τμήμα από μια ανακοίνωση της Επιτροπής : 

«Έχουμε περάσει πολλές, πολλές ώρες συνεδριάσεων της επιτροπής εξετάζοντας την πολυπλοκότητα του ιππικού αθλητισμού. Το μόνο μεγαλύτερο εμπόδιο στη συμμετοχή είναι το τιμωρητικό κόστος. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα άλογο, πόσο μάλλον ένα ικανό να αγωνιστεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Σκεφτήκαμε λοιπόν, γιατί να μην εξαλείψουμε εντελώς το άλογο;». εξήγησε η γραμματέας της FEI Ivana Τρόθοφ.

Η κίνηση, συνέχισε, θα παρείχε καθολική πρόσβαση στον ιππικό αθλητισμό.

«Το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο και έχει τα πάντα για πρόσβαση—χρειάζεσαι απλώς μια μπάλα και λίγη γη για να λάβεις μέρος», είπε. «Με το hobbyhorse, το εμπόδιο είναι ακόμη χαμηλότερο. Οποιοσδήποτε με ένα ραβδί μπορεί να προπονηθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες!».

Το προτεινόμενο άθλημα θα έβλεπε τους αναβάτες χόμπι να διαγωνίζονται για ομαδικά και ατομικά μετάλλια στους τρεις τρέχοντες Ολυμπιακούς κλάδους: του Άλματος, της Εκπαίδευσης και της Εκδήλωσης.

Οι επικριτές του σχεδίου αμφισβήτησαν εάν το « άθλημα αλόγου» μπορεί να συνεχιστεί στους Αγώνες χωρίς ένα πραγματικό άλογο.

«Υπάρχει ένα άλογο», επέμεινε η Τρόθοφ, «ένα ξύλινο άλογο».

«Σε αυτή τη σύγχρονη εποχή», πρόσθεσε, «πρέπει να επεκτείνουμε τον ορισμό μας για το «άλογο» για να χρησιμοποιήσουμε μια πιο περιεκτική γλώσσα».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΠΠΙΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΩΝ

Τα ιππικά αγωνίσματα τα συναντάμε στους Ολύμπιους αγώνες από τα πρώτα χρόνια της τέλεσής τους, με την ιππασία ταχύτητας, την αρματοδρομία με δύο ίππους τεσσάρων σταδίων και την πάλη πάνω σε άλογο με ελεύθερη επιλογή όπλου, όπως προκύπτει μέσα από το ιερό ελλάνιο κείμενο του κ. Αρτέμη Σώρρα  ΟΛΥΜΠΙΟΙ ΑΓΩΝΕΣ.

Είναι επίσης γνωστό ότι αργότερα μετά τον 7ο π.Χ. αιώνα, προστέθηκαν και άλλα αγωνίσματα όπως το τέθριππο (αρματοδρομία με 4 ίππους), η απήνη (αγώνισμα με 2 ημιόνους ), το τέθριππο πώλων (πουλαριών) και η συνωρίς πώλων ΕΔΩ.

Συνήθως οι ηνίοχοι δεν ήταν ταυτόχρονα και ιδιοκτήτες των αλόγων, έτσι ως νικητές των αγωνισμάτων στέφονταν οι ιδιοκτήτες των αλόγων. 

Είναι γνωστή η συμμετοχή βασιλέων στους ιππικούς αγώνες όπως του Φιλίππου του Β’ της Μακεδονίας, του οποίου τα άλογα κέρδισαν σε τρεις συνεχόμενες Ολυμπιάδες, μία φορά στην ιπποδρομία (356 π.Χ.) και δύο φορές στην αρματοδρομία (352 π.Χ. και 348 π.Χ.). Η πρώτη του νίκη στο αγώνισμα του κέλητος (αγώνας ιπποδρομίας) συνέπεσε με την ημέρα της γέννησης του γιου του, Μ. Αλέξανδρου. Μάλιστα σε ανάμνηση της νίκης του προέβει στην κοπή νομισμάτων. Στην εικόνα απεικονίζεται ένα σωζόμενο τετράδραχμο, το οποίο απεικονίζει τον Φίλιππο και στην οπίσθια όψη έναν νεαρό ιππέα.

πηγή

Ο ιππόδρομος της Ολυμπίας μέχρι σήμερα δεν έχει έρθει στο φως. Το 2008 ερευνητές του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου ανέφεραν πως ανακάλυψαν την τοποθεσία του στα ανατολικά της Ολυμπίας με την χρήση ραντάρ.

Οι ακριβείς διαστάσεις του, όπως είναι γνωστές και  από τα γραπτά του Παυσανία είναι : 4 στάδια/780 μέτρα μήκος και 1 στάδιο και 4 πλέθρα/320 μέτρα πλάτος. ΕΔΩ

Τα ιππικά αγωνίσματα το δίχως άλλο γνώρισαν μεγάλη αίγλη διαχρονικά. Το άλογο είναι ένα ευγενές ζώο και έχει ιδιαίτερη σχέση με τον άνθρωπο. Συμβολίζει την ισχύ, το κάλλος και τον πλούτο, ενώ έπαιζε στο παρελθόν καθοριστικό ρόλο τόσο στον πόλεμο όσο και στην ειρήνη.

Είναι οξύμωρο να επιχειρείται η κατάφωρη αλλοίωση του ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ και ιδιαίτερα των αγωνισμάτων των ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΑΓΩΝΩΝ μέχρι και τις μέρες μας. Η φτώχεια που επικαλούνται οι ιθύνοντες δεν οφείλεται στην έλλειψη χρημάτων αλλά είναι μάλλον πνευματική. Δεν εξηγείται αλλιώς, το ότι χαμηλώνουν τον πήχη στον κατεξοχήν τομέα της αριστείας που είναι ο αθλητισμός, θέτοντας ταυτόχρονα την θήλυ σε μια απόλυτα γελοία θέση, αντί να την εξυψώνουν για την τεράστια προσφορά της στην δημιουργία.

Οφείλουμε να καταδείξουμε όλη την γελοιότητα που κάποια κέντρα προσπαθούν να επιβάλλουν στην ανθρωπότητα, για να επαναστατήσει ο άνθρωπος και να πάρει την δημιουργική του θέση απέναντι σε οτιδήποτε υποτιμά την αξία, την ιστορία και τον πολιτισμό του.  Τέλος θα πρέπει να επαναφέρουμε και τα 33 αθλήματα των Ολυμπίων Αγώνων που θα πραγματοποιούνται κάθε επτά έτη στην Ολυμπία, όπου ορίστηκαν από την αρχή να τελούνται.

Ευαγγελία Γιαδανού