Ο λαγοκέφαλος είναι ψάρι που ζούσε κυρίως στον Ινδικό και στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η επιστημονική του ονομασία (Lagocephalus sceleratus) καταγράφηκε για πρώτη φορά από τον Γερμανό φυσιοδίφη Jonathan Friedrich Gmelin το 1789, ο οποίος το συμπεριέλαβε σε έναν επιστημονικό κατάλογο μαζί με άλλα είδη εντόμων, πτηνών και ερπετών, πολλά εκ των οποίων θεωρήθηκαν “νέα”. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός, ότι ο Gmelin έδωσε στο είδος αυτό μια ελληνική ονομασία, παρότι αυτό δεν υπήρχε τότε στις θάλασσες της χώρας μας (πηγή).
Πρόκειται για δηλητηριώδες ψάρι, που δεν είναι κατάλληλο προς κατανάλωση, γιατί περιέχει την θανατηφόρα τοξίνη τετραδοτοξίνη, η οποία μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικές διαταραχές, ανεπάρκεια του κυκλοφορικού συστήματος, μυϊκή παράλυση, ακόμη και θάνατο.
Η επίσημη εξήγηση της εμφάνισής του στο Αιγαίο, που παρατηρείται από το 2003, είναι πως το ψάρι πέρασε μεταναστεύοντας από την Ερυθρά Θάλασσα μέσω της διώρυγας του Σουέζ λόγω της κλιματικής αλλαγής. Τα τελευταία χρόνια απαντάται σε ολόκληρη την Μεσόγειο και ιδιαίτερα στην Κύπρο, στην Κρήτη, στην Τουρκία και στο Ισραήλ.
Ο λαγοκέφαλος έχει μήκος συνήθως 40 εκατοστά. Το μέγιστο μήκος του όμως μπορεί να φτάσει σε 110 εκατοστά και το μέγιστο βάρος του στα 7 κιλά. Δεν έχει λέπια και διαθέτει 4 μεγάλα δόντια τα οποία είναι ιδιαίτερα κοφτερά, ικανά να τεμαχίσουν και μεταλλικά αντικείμενα (εδώ).
Είναι δεινός θηρευτής και ακατάλληλη τροφή και για τα υπόλοιπα ψάρια, για τον λόγο αυτό αναπαράγεται με ταχύτατους ρυθμούς. Δεν ακολουθεί δηλαδή τον κανόνα της νομοτελειακής δημιουργίας της τροφικής αλυσίδας των ψαριών, όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Η τροφή του είναι όστρακα, καβούρια, σουπιές, χταπόδια και άλλα ψάρια και σε όποιο μέρος εμφανίζεται τα είδη αυτά εκλείπουν σταδιακά από το θαλάσσιο περιβάλλον. Προκαλεί με τον τρόπο αυτό την καταστροφή του θαλάσσιου οικοσυστήματος μέσω της διατάραξης της ισορροπίας του. Βλέπουμε λοιπόν, ότι ζει και αναπαράγεται σε βάρος των υπολοίπων ειδών (και του ανθρώπου) και ως αποτέλεσμα, δεν έχει καμία χρησιμότητα για την Δημιουργία.
Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα πως πρόκειται για ένα καθαρά υβριδιακό είδος, του οποίου η ακριβής προέλευση θα πρέπει να διερευνηθεί σε γεωγραφική έκταση και σε ιστορικό βάθος, προκειμένου να δούμε κάτω από ποιες συνθήκες έχει εμφανιστεί ή παραχθεί, δεδομένου ότι η δημιουργία ακολουθεί σταθερούς όρκους – νόμους και δεν κάνει λάθη, δημιουργώντας έμβια όντα που θα την οδηγήσουν στην καταστροφή.
Ο Λαγοκέφαλος έχει προκαλέσει μεγάλο πλήγμα στην αλιεία, με πολλά παράπονα από τους επαγγελματίες ψαράδες, ότι τους σκίζει τα δίχτυα και ότι προκαλεί μεγάλες ζημιές, ακόμη και σε εξοπλισμό και στα αλιευτικά τους εργαλεία. Επίσης, υπάρχει και σοβαρός κίνδυνος για τους ανθρώπους, γιατί τα καλοκαίρια βγαίνει στα ρηχά νερά των παραλιών για να γεννήσει αυγά. Έχουν καταγραφεί αρκετές περιπτώσεις, να έχουν δαγκώσει και τραυματίσει τους λουόμενους. Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα για την Ελλάδα, διότι είναι θέμα χρόνου να επηρεαστούν αρνητικά οι τουρίστες, από την έλλειψη ασφάλειας και ποιότητας των ελληνικών παραλιών, με πιθανό αποτέλεσμα να μειωθεί ο ελληνικός τουρισμός.
Φυσικά οι κυβερνήσεις μας δεν έχουν κάνει τίποτα για να αντιμετωπίσουν αυτό το σοβαρότατο φαινόμενο, που έχει πάρει ήδη καταστροφικές διαστάσεις για την οικονομία της χώρας, οι οποίες όπως είναι λογικό, θα εντείνονται όσο αφήνεται να διογκώνεται το πρόβλημα.
Σε αντίθεση με την Κύπρο, όπου το είδος είναι επικηρυγμένο, οι ελληνικές κυβερνήσεις, δεν έχουν υιοθετήσει μέχρι σήμερα το μέτρο της επιδότησης των ψαράδων για το κυνήγι του λαγοκέφαλου, με σκοπό τον περιορισμό και την μείωση του πληθυσμού τους, ούτε βέβαια υπάρχει η οποιαδήποτε επιστημονική αντιμετώπιση του προβλήματος σε επίπεδο Ελλάδος ή Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι οι πολίτες έχουμε αφεθεί στο έλεος των υβριδιακών ειδών, που κανείς μας δεν γνωρίζει με ακρίβεια πώς προέκυψαν και πώς βρέθηκαν να ζουν στο θαλάσσιο φυσικό περιβάλλον, απειλώντας την αρμονία της φύσης και κατ΄ επέκταση της διατροφής και της οικονομίας μας.
Είναι φανερό πως σε μια πολιτεία που σέβεται τον άνθρωπο και το ολικό περιβάλλον, θα πρέπει μέσω της αληθινής επιστήμης να γίνει η συστηματική καταπολέμηση όλων των καταστρεπτικών υβριδίων που εμφανίζονται στο φυτικό και στο ζωικό βασίλειο, για να δοθεί χώρος για την ανάπτυξη των ειδών που είναι εναρμονισμένα με τους νόμους και τους κανόνες της αληθινής νομοτελειακής δημιουργίας. Είναι ανάγκη ο πλανήτης μας να λειτουργεί με ισορροπία και με αρμονία και αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την υγεία και τον πολιτισμό.
ΙΕΡΟ ΕΛΛΑΝΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ “Ο ΟΡΚΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ“
Χρήστος Ηλιάδης
