“Ο ιστότοπος ειδήσεων novinite.com και άλλες βουλγαρικές εφημερίδες στις εκδόσεις τους από τις 18 έως τις 20 Μαΐου 2005, αναφέρουν ότι «Γερμανοί μελετητές από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης» επιβεβαίωσαν ότι τα δύο θραύσματα που ανακάλυψε ο αρχαιολόγος N. Ovcharov στα βουνά της Ανατολικής Ροδόπης, στην νότια Βουλγαρία, είναι γραμμένα στη Γραμμική Α γραφή. (Η είδηση μεταδόθηκε αρχικά από τον Οβτσάροφ στα βουλγαρικά μέσα ενημέρωσης τον Αύγουστο του 2004.) πηγή
Παραθέτουμε αυτούσιο το δημοσίευμα:
“Οι αρχαίες πλάκες που βρέθηκαν στη Νότια Βουλγαρία είναι γραμμένες με την αρχαιότερη ευρωπαϊκή γραφή που έχει βρεθεί ποτέ, λένε Γερμανοί επιστήμονες. πηγή
Οι πινακίδες, που ανακαλύφθηκαν κοντά στη νότια πόλη Kardzhali, είναι ηλικίας άνω των 35 αιώνων και φέρουν την αρχαία γραφή του Κρητικού (Μινωικού) πολιτισμού, σύμφωνα με επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, οι οποίοι εξέτασαν τα ευρήματα. Πρόκειται για την κρητική γραφή, γνωστή και ως Γραμμική Α, η οποία χρονολογείται από τον XV-XIV (15ο-14ο αιώνα π.Χ).
Η ανακάλυψη αποδεικνύει τη θεωρία των Βούλγαρων αρχαιολόγων, ότι πρόκειται για μια γραφή που είναι από τις παλαιότερες γνωστές στην ανθρωπότητα, όπως ανακοίνωσε την Τετάρτη ο αρχαιολόγος Νικολάι Οβτσάροφ.
Ο Οβτσάροφ, ο οποίος ηγείται της αρχαιολογικής αποστολής στο αρχαίο συγκρότημα Περπερικόν κοντά στο Κίρτζαλι, χαρακτήρισε την ανακάλυψη «επαναστατική». Ρίχνει ένα εντελώς διαφορετικό φως στην ιστορία της Βουλγαρίας, είπε σε συνέντευξή του στην Εθνική Τηλεόραση.”
Τα ευρήματα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας :
Η πρώτη είναι μια πέτρινη πλάκα από το ιερό του Διονύσου, το οποίο είναι λαξευμένο σε βράχο στην μεγαλιθική πόλη Περπερικόν, που βρίσκεται σήμερα στην διοικητική περιοχή Ζλάντογκραντ (Βουλγαρία). Τα σημάδια στην ταμπλέτα, που βρέθηκαν το 1982 κατά τις πρώτες ανασκαφές στο Περπερικόν, αναγνωρίστηκαν ως (πιθανώς) σημαντικά μόλις το 2003, κατά τη διάρκεια μιας απογραφής της αρχαιολογικής συλλογής του Μουσείου Ιστορίας του Kurdzhali.”
Το δεύτερο είναι ένα θραύσμα πηλού από την ύστερη εποχή του Χαλκού (15ος -14ος αι. π.Χ.) που βρέθηκε από τουρίστες στο σπήλαιο Utroba («μήτρα») κοντά στο χωριό Nenkovo. Τα δύο ελλάνια σύμβολα σχεδιάστηκαν σε ένα πήλινο μετάλλιο το οποίο ήταν κολλημένο στον τοίχο σε χειροποίητο πήλινο αγγείο προτού πυροδοτηθεί.
Παραθέτουμε κι ένα μεταγενέστερο εύρημα που προέρχεται από την ίδια περιοχή και αποτελεί απόσπασμα από αρχαιοελληνικό αμφορέα που φέρει επιγραφή-γκράφιτι με θρακικό όνομα του 2ου-1ου αιώνα π.κ.χ.. Βλέπουμε πως με ελλάνια σύμβολα αποτυπώνεται κάποιο ελληνικό όνομα.
στο χωριό Κοβίλ, Κρούμοβγκραντ (Δήμος Ζλάντογκραντ) πηγή
Η ανακάλυψη της ελληνικής Κρητο-μινωικής γραφής στην περιοχή, η οποία χαρακτηρίστηκε ως επαναστατική, ήρθε στο φως στο πλαίσιο ανασκαφών που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες στην διοικητική περιοχή Κίρτζαλι, στην νότια Βουλγαρία. Το μεγαλιθικό σύμπλεγμα Περπερικόν, γνωστό ως “θρακικό Μάτσου Πίτσου” και ως οι “Δελφοί της Θράκης”, όπου βρέθηκε το πρώτο θραύσμα, βρίσκεται 15 χλμ. ΒΑ της πόλης Κίρτζαλι.
Το δε σπήλαιο Utroba (μήτρα) γνωστό και ως Ιερό της Μεγάλης θεάς Μητέρας, βρίσκεται 25 χλμ. ΒΔ της πόλης Kurdzhali, σε μια περιοχή πλούσια με ερείπια θρακικών ιερών που βρίσκονται μέσα σε βραχώδεις κόγχες στην Ανατολική Ροδόπη. Το σπήλαιο θυμίζει ανθρώπινο αιδοίο και οι ιστορικοί πιστεύουν ότι κάποτε χρησιμοποιήθηκε ως ιερό για την γονιμότητα.
Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τις αρχές της δεκαετίας του 1980 ένας αριθμός ιστορικών έθεσε το ζήτημα της σχέσης μεταξύ του Θρακικού και του μεγάλου Κρητικο-Μυκηναϊκού ή Μινωικού πολιτισμού, που σύμφωνα με την συμβατική ιστορία, αναπτύχθηκε κατά το δεύτερο μισό της Εποχής του Χαλκού. Η ακριβής χρονολόγηση της απαρχής της ιστορίας του λεγόμενου “Θρακικού” πολιτισμού είναι πάρα πολύ λεπτή και δύσκολη υπόθεση, δεδομένου ότι το μεγαλιθικό σύμπλεγμα της πόλης Περπερικόν, όπου υπάρχει ναός του θεού Διονύσου και από όπου προέρχεται το πρώτο θραύσμα που φέρει την γραμμική γραφή Α, χρονολογείται επίσημα στο 5.500-6.000 π.κ.χ.
Περπερικόν πηγή
Από ελάχιστα ευρήματα που έρχονται στο φως αλλά και από τις λιγοστές αναφορές που υπάρχουν για ένα τόσο σημαντικό θέμα, αντιλαμβανόμαστε το “πάγωμα” που υφίσταται η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, που καλείται να γκρεμίσει το αφήγημα που χτίζεται εδώ και δεκαετίες περί ινδοευρωπαϊκής φυλής και γλώσσας και θα πρέπει να δώσει εξήγηση για την αδιαμφισβήτητη παρουσία του ελληνικού πολιτισμού, στην περιοχή. Μια παρουσία που προϋπάρχει πριν από το 2.400 π.Χ., δηλαδή χιλιάδες χρόνια νωρίτερα από την χρονολόγηση που δίνεται για τον Κρητομινωικό πολιτισμό.
Καλείται ακόμη περισσότερο, να αποσαφηνίσει και να λύσει το “μυστήριο” της ταυτότητας της πολυπληθούς, όπως μας πληροφορεί και ο Ηρόδοτος, πληθυσμιακής ομάδας των Θρακών, διότι μέχρι σήμερα τολμά να αποκρύπτει, να παραχαράσσει και να αλλοιώνει τον χαρακτήρα της αυτόχθονης ελληνικής φυλής, διαδίδοντας συχνά ψεύδη και ανακρίβειες.
Καλείται δηλαδή να παραδεχθεί, ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί στην ευρύτερη περιοχή που σήμερα ονομάζεται “Βαλκάνια”, είχαν ανέκαθεν κοινά χαρακτηριστικά που τους συνέδεαν με το Έθνος των Ελλήνων, όπως ήταν η κοινή γραπτή γλώσσα, η κοινή (Ελλάνια) κοσμοθέαση, και ένα ανώτερο πολιτισμικό επίπεδο, που τους επέτρεπε να γνωρίζουν την Ιερή γεωδαισία της γαίας και να διαμορφώνουν σε ιδιαίτερους ενεργειακούς τόπους μεγαλιθικά θαύματα, ασύλληπτα ακόμη και για την σημερινή εποχή.
Ευαγγελία Γιαδανού
Τα Ελλάνια Κείμενα που ακολουθούν ανήκουν στην Ελλάνια Κοσμοθέαση και βρίσκονται στην ιστοσελίδα : ΑΙΘΕΡΙΚΗ ΓΡΑΦΗ
ΙΕΡΟ ΕΛΛΑΝΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΡΑ – ΜΗΤΕΡΑ ΡΕΑ : “ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΡΕΑ”
ΙΕΡΟ ΕΛΛΑΝΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΙΚΛΗΣΗ : “ΔΙΟΝΥΣΟΣ”
