Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες – ένας βαρύγδουπος τίτλος κενός περιεχομένου

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Οι  Ολυμπιακοί Αγώνες που έχουν ξεκινήσει ήδη αυτές τις ημέρες στο Παρίσι (Παρίσι, 2024), μου έδωσαν την αφορμή να αναφερθώ σε αυτούς.

Καταρχάς να διευκρινίσουμε ότι οι αγώνες που διοργάνωναν οι πρόγονοί μας δεν λέγονταν ούτε Ολυμπιακοί, ούτε Παναθηναϊκοί, ούτε Αιτωλικοί, ούτε τίποτα από όλα αυτά, οι αγώνες ονομάζονταν ΟΛΥΜΠΙΟΙ.

Αυτό που σήμερα ονομάζουν σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι μόνο μια κακέκτυπη αντιγραφή και παραχάραξη, που αποφέρει χρήματα και τίποτα άλλο.

Βλέπουμε σήμερα το παράδοξο, αντί να επικρατεί εκεχειρία στον πλανήτη, ενόψει των διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων, να αποκλείονται κάποιες χώρες από τους αγώνες αυτούς. Σήμερα συγκεκριμένα, αποκλείουν την Ρωσική αποστολή και όχι κάποιες άλλες χώρες, που είναι εμπλεκόμενες και αυτές σε πολέμους.

Αυτό το αποφασίζει μια  Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) ιδιωτών που στελεχώνουν μια ΜΚΟ, η οποία λειτουργεί ως κλειστό κλαμπ, όπου αποφασίζουν κατά το δοκούν, ποια χώρα θα διοργανώσει τους αγώνες (πολλά τα σκάνδαλα χρηματισμού), ποια χώρα θα αποκλείσουν και ποια όχι. Μάλιστα έχουν και το θράσος να αυτοαποκαλούνται «αθάνατοι» -υπονοώντας ότι αντικατέστησαν τον Ολύμπιο Δία. Τι τεράστια ύβρις!

 Η ΔΟΕ ιδρύθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα (1894), από έναν αυτόκλητο Γάλλο βαρόνο -«παιδί» της εκκλησίας με ιησουίτικη εκπαίδευση- τον Πιερ ντε Κουμπερτέν,  για να αναβιώσει –υποτίθεται- τους αρχικούς Ολύμπιους Αγώνες, που πραγματοποιούνταν στην Ολυμπία. Ωστόσο από τους πρώτους αγώνες που διοργανώθηκαν και έγιναν στην Αθήνα το 1896, ο Κουμπερτέν έδειξε το ανθελληνικό του πρόσωπο, διότι  χρησιμοποίησε την δύναμη της «ολυμπιακής επιτροπής» που έφτιαξε, για να αλλοιωθεί το πνεύμα της ελληνικότητας των Ολύμπιων Αγώνων και να φύγουν οι αγώνες από την Ελλάδα. Μάλιστα ο ελληνικός τύπος τότε αντέδρασε με οργή, χαρακτηρίζοντας τον βαρόνο «κλέφτη» που προσπαθεί να κλέψει τη νόμιμη κληρονομιά τους.  ‘Ετσι ο αυτόκλητος Γάλλος βαρόνος μαζί με την επιτροπή του, αλλοίωσε το έμβλημα των ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, μετατρέποντας τους 7 εφτά κύκλους, που αναπαριστούν τα χρώματα της Ίριδας, δηλαδή την φασματική απεικόνιση των ενεργειών που εκπέμπει η συμπαντική μας μήτρα Σείριος, σε 5 πέντε που είναι τα χρώματα που βλέπουμε στο σημερινό “έμβλημα”.

Το αληθινό έμβλημα των Ολυμπίων Αγώνων (πηγή)

Σήμερα η ΔΟΕ επικαλείται καταχρηστικά τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες ως συνέχεια των αθλητικών αγώνων των Ελλήνων, χωρίς να τηρούν κανένα αξιακό πρωτόκολλο των Ολυμπίων Αγώνων των προγόνων μας, ούτε καν αυτό της Ιερής Εκεχειρίας, που συνιστούσε βασικό προαπαιτούμενο για να λάβουν χώρα οι εν λόγω αγώνες, μετατρέποντας το «αθλητικό πνεύμα» σε επιχειρηματικό πρότζεκτ.

Επίσης, χωρίς ίχνος ολυμπιακού πνεύματος, η ΔΟΕ αποφασίζει για την εισαγωγή ή την κατάργηση ενός αθλήματος από το πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων, σε αντιδιαστολή με τα 33 Ελλάνια ατομικά και ομαδικά αθλήματα, που είχαν δοθεί και τελούνταν αρχικά.

Εν ολίγοις οι Ολύμπιοι Αγώνες των προγόνων μας, δεν αναβίωσαν ποτέ από την εποχή που με την βία απαγορεύτηκαν από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Θεοδόσιο το 393 μ.Χ.χ. Το ίδιο χριστιανικό ιερατείο που με λύσσα έσφαζε τους ‘Έλληνες και κατέστρεφε συστηματικά τα έργα της ελληνικότητας, ήρθε τον 19ο αιώνα με το προσωπείο της ΔΟΕ, να καπηλευτεί την ιστορία των Έλλην, να αλλοιώσει  το όνομα, τα σύμβολα και να παραχαράξει το πανανθρώπινο πνεύμα των Ολύμπιων Αγώνων.

Τι σηματοδοτούσαν όμως οι πραγματικοί Ολύμπιοι Αγώνες ;

Αρχικά να πούμε πως ονομάζονταν «Ολύμπιοι» γιατί τελούνταν στον ιερό χώρο της Ολυμπίας, που είναι ένας ιδιαίτερα ενεργειακός χώρος  και που έχει ακριβώς  τις ίδιες γεωδαιτικές συνθήκες και χαρακτηριστικά με τον Όλυμπο (το φωτεινό σημείο ένωσης των Ολύμπιων υπερδυνάμεων στο σύμπαν).

Οι πρώτοι αγώνες τέθηκαν από τον Μίνωα με εντολή από τον ολύμπιο ΔΙΑ, που όρισε να τελούνται οι αγώνες κάθε επταετία, διότι το επτά συμβολίζει και είναι το επίπεδο του ΔΙΟΣ .

Αυτό συνέβη σε μια εποχή που οι άνθρωποι στον πλανήτη Γαία – Δήμητρα είχαν φτάσει σε μεγάλη κατάπτωση. Τότε εμφανίστηκε και ενσαρκώθηκε ο Μήνωας ως συμπαντικός μηχανισμός για να σταματήσει την αποστασία αλλά και το πάγωμα του πλανήτη μας.

Οι ΟΛΥΜΠΙΟΙ ΑΓΩΝΕΣ θεσπίστηκαν για να μπορούν οι άνθρωποι να ενθυμούνται και να αναθεωρούν οποιαδήποτε αποστατική τους θέση, για να επαναπροσδιορίζονται τα δημιουργήματα και ολόκληρος ο πλανήτης στην αρχική νομοτελειακή θέση, στον στόχο και σκοπό της δημιουργίας τους.

Οι Ολύμπιοι Αγώνες ήταν μια τεράστια χορηγία του Δημιουργικού Νου προς τον Έλλην Άνθρωπο για να αντιστρέψει την πορεία κατάπτωσης που είχε πάρει, να επιστρέψει  στην αυτογνωσία του και να ενταχθεί στα πλαίσια της πολιτείας του, δηλαδή της συλλογικότητας, αφήνοντας πίσω του εγωισμό, ατομικισμό, έπαρση, μικρότητες, επιρροές από δοξασίες διδαχές, που όλα αυτά οδηγούν σε πολέμους, παράνομο πλουτισμό, απώλεια της νόησης και τελικά στην απώλεια της οντολογικής του θέσης και φυσιολογίας.

Για αυτόν τον λόγο σταματούσε υποχρεωτικά κάθε πολεμική διαμάχη και σύρραξη. Μετά το πέρας των αγώνων η επίδραση που είχαν όλοι οι άνθρωποι με την επαναφορά της αυτογνωσίας και της υπαρξιακής τους θέσης, είχε ως αποτέλεσμα τον επανακαθορισμό της στάσης των εμπλεκόμενων πλευρών στις προ των αγώνων διαμάχες, για την συνέχιση ή όχι των εχθροπραξιών.

Κατά την διάρκεια των αγώνων έπρεπε να σταματάει οποιαδήποτε αψιμαχία, πόλεμος ή δολιότητα, προκειμένου να ξαναμπεί ο άνθρωπος σε μια διαδικασία επαναπροσδιορισμού του βίου του, διότι απλούστατα θα συναγωνιστείς με τον αντίπαλο σου που μέχρι τώρα πολεμούσες, που είχες προβλήματα μαζί του, οπότε θα μπεις σε μια άλλη λογική διαδικασία, ότι είστε όλοι ίδια δημιουργήματα, ώστε να επαναπροσδιορίσεις την θέση σου, που την έχασες από τις αρρώστιες της έπαρσης και να μπεις πάλι στην διαδικασία της νόησης και της λογικής επίλυσης των θεμάτων που έχουν δημιουργηθεί.

Μόνο σε έναν τέτοιο γεωδαιτημένο χώρο  ο άνθρωπος μπορούσε να βιώνει την αλήθεια, αναδεικνύοντας  τις ικανότητες, του νοητικές και σωματικές, να εναρμονιστεί με το περιβάλλον του και την φυσιολογία του, για  να μπορέσει τελικά να νιώσει την τεράστια κληρονομιά του, την προέλευση  του στο σχέδιο και στον σκοπό της δημιουργίας του και τελικά να θυμηθεί ποιος είναι ο προορισμός του.  

Όπως τότε έτσι και σήμερα, ο άνθρωπος βιώνει μια τεράστια πτώση και μια αποτυχία, σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Είναι ανάγκη να αναβιώσουν και να τελούνται μόνιμα οι Ολύμπιοι Αγώνες με τον τρόπο που σχεδιάστηκαν από την αρχή, στον ιερό χώρο της Ολυμπίας, για να επανέλθουν τα δημιουργήματα στην αρχική τους νομοτελειακή θέση και να επικρατήσουν οι Αξίες, οι Αρχές και προπάντων η ειρήνη στον σύγχρονο κόσμο μας.

Αλέξανδρος Μυλωνάς

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *