Χωρίς επαρκή δημόσιο διάλογο, με 307 ψήφους υπέρ, 263 κατά και 41 αποχές, εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένα αμφιλεγόμενο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εξαιρεί πολλούς νέους μεταλλαγμένους οργανισμούς από τον περιορισμό που έθεταν οι μέχρι τώρα ισχύοντες κανόνες ασφάλειας, αγνοώντας τις επισημάνσεις των επιστημόνων καθώς και τα δικαιώματα των αγροτών και των καταναλωτών. Πρόκειται για τρόφιμα και ζωοτροφές (και προϊόντα προερχόμενα από αυτά) τα οποία παράγονται με τις λεγόμενες Νέες Γενετικές Τεχνικές ΝΓΤ (ΝGT), με τις οποίες προκαλείται στοχευμένη μετάλλαξη στο γονιδίωμα των οργανισμών (μεταλλαξιογένεση) ΕΔΩ. Τα παραπάνω προϊόντα υπάγονταν μέχρι σήμερα στους περιορισμούς που ίσχυαν για τα μεταλλαγμένα (GMO), μόνο που από τώρα και στο εξής θα θεωρούνται ισοδύναμα με τα συμβατικά φυτά. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι αίρονται απαιτήσεις για ελέγχους ασφάλειας. Οι Νέες Γονιδιωματικές Τεχνικές θεωρούνται από ένα μέρος της επιστημονικής κοινότητας αθώες, ωστόσο δεν έχει αποδειχτεί μέσω σοβαρών και εκτεταμένων ερευνών η μακροπρόθεσμη ασφάλειά τους στην υγεία των καταναλωτών, πράγμα που σημαίνει πως όλοι εμείς οι 500 εκατομμύρια κάτοικοι της Ένωσης γινόμαστε για μια ακόμη φορά πειραματόζωα.
Στη σχετική πρόταση του Ευρωκοινοβουλίου αναφέρονται και άλλοι λόγοι στους οποίους στοχεύει η ηγεσία της Ένωσης και που ωθούν στην απελευθέρωση των ΝGT οργανισμών στο περιβάλλον, οι οποίοι δίνουν έμφαση σε εξωγενείς παράγοντες και όχι στην ευημερία του ανθρώπου, που είναι είτε παραγωγός είτε καταναλωτής. : Μιλάνε για καινοτομία, για την βιωσιμότητα της “Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας”, για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια, για την στρατηγική για τη βιοοικονομία, και για την στρατηγική αυτονομία της Ένωσης. Βέβαια, την ίδια στιγμή η Κομισιόν υπογράφει συμφωνίες για εισαγωγή φθηνών αγροτικών προϊόντων από χώρες εκτός Ε.Ε., οι οποίες δεν τηρούν τους κανονισμούς που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση (πχ Ουκρανία), προκαλώντας αθέμιτο ανταγωνισμό στους Ευρωπαίους αγρότες.
Είναι οξύμωρο, ότι ο κορυφαίος θεσμός που ηγείται Ευρώπης, διατείνεται σήμερα ότι στοχεύει στην βιοποικιλότητα και στην στρατηγική «Από το αγρόκτημα στο πιάτο», με το να εισάγει φυτά και οργανισμούς που, αν απελευθερωθούν στη φύση, θα οδηγήσουν σε αλλοίωση της φυσιολογίας του συνολικού περιβάλλοντος, απειλώντας με εξαφάνιση πολλά ενδημικά είδη. Το επιχείρημα δε της μείωσης της χρήσης φυτοφαρμάκων στα Νέα Γενετικά Τροποποιημένα φυτά δεν είναι σίγουρο ότι λειτουργεί στην πράξη, ή αν αντίθετα δημιουργούνται ανθεκτικότερες ποικιλίες για να αντέχουν περισσότερα φυτοφάρμακα, τα οποία παρεμπίπτοντος, τα παρασκευάζουν οι ίδιες εταιρείες που παρασκευάζουν σήμερα τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. πηγή. Εξάλλου η Κομισιόν, κάτω από την πίεση των αγροτικών κινητοποιήσεων, χαλάρωσε τον περιορισμό για την χρήση φυτοφαρμάκων αίροντας τον κανονισμό Sustainable Use Regulation (SUR) που προέβλεπε μείωση 50% στη χρήση φυτοφαρμάκων έως το 2030. Προφανώς δεν υπάρχουν σήμερα σε κυκλοφορία φθηνές και συνάμα αποτελεσματικές βιολογικές μέθοδοι πρόληψης και καταπολέμησης των ασθενειών, που να εξασφαλίζουν την παραγωγή. Έτσι κινδυνεύει η υγεία των ανθρώπων και από τα μεταλλαγμένα και από τα φυτοφάρμακα, ωθούμαστε δηλαδή από τη Σκύλα στη Χάρυβδη.
Οι πολιτικές της Ε.Ε. ολοφάνερα ενισχύουν τους παγκόσμιους αγρο-χημικούς κολοσσούς, που ελέγχουν πάνω από το 60% της παγκόσμιας αγοράς σπόρων και φυτοφαρμάκων : η Bayer (με την θυγατρική της από το 2018 Monsanto ΕΔΩ ) , η Corteva, η ChemChina-Syngenta και η BASF. Η επιστήμη της βιοχημείας είναι καθαρά προς το οικονομικό όφελος των εταιρειών και δεν προστατεύει ούτε τον άνθρωπο αλλά ούτε τα φυτά και ζώα τα οποία κάποια αρχίζουν και εξαφανίζονται λόγω της συνεχόμενης διαταραχής της τροφικής αλυσίδας. Έτσι δεν υπάρχει καμία ελπίδα να βελτιωθεί οτιδήποτε στον τομέα της αγροτικής παραγωγής, όταν η Ε.Ε. είναι αγκιστρωμένη στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Η μόνη λύση είναι να γίνει έλεγχος της τροφικής αλυσίδας και να απαγορευτούν όλοι οι “GM” γενετικά τροποποιημένοι σπόροι, τα υβρίδια και τα παράγωγα αυτών. Να σχεδιαστεί και να χρηματοδοτηθεί από την αρχή ο τρόπος καλλιέργειας των λαχανικών με τους αρχέγονους παραδοσιακούς σπόρους και με μεθόδους που δεν θα προκαλούν βλάβες στο οικοσύστημα.
Θα πρέπει να γυρίσουμε ξανά στη βιολογική καλλιέργεια και στους παραδοσιακούς ελληνικούς σπόρους, δηλαδή να γίνουμε ως χώρα ένα πρότυπο οργανικής ανάπτυξης, η οποία μόνο οφέλη μπορεί να δώσει στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. Αυτό προϋποθέτει την επανάκτηση του ταμείου των ελληνικών σπόρων και την αναγνώριση όλων των φυτών της ελληνικής χλωρίδας. Για την λίπανση του εδάφους θα πρέπει να χρησιμοποιούνται βιολογικές μέθοδοι, που είναι συμβατές με τον άνθρωπο και κάθε οργανισμό επάνω στη γη.
Για μια χώρα σαν την Ελλάδα με άφθονο καρποφόρο έδαφος είναι παράλογο να γίνονται εισαγωγές, ενώ μπορούμε να παράγουμε να είμαστε σε μεγάλο βαθμό αυτάρκεις, παράγοντας μόνοι μας τρόφιμα και να τα διαθέτουμε στην εγχώρια αγορά ώστε και οι παραγωγοί να είναι ευχαριστημένοι αλλά και οι καταναλωτές.
Το μόνο που χρειάζεται είναι η βούληση και η ενημέρωση των πολιτών, προκειμένου να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης και αυτό είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε αν θέλουμε να αφήσουμε ένα υγιές παρακαταθήκη για την υγεία και το περιβάλλον στην επόμενη γενεά.
