Άγνωστο παρέμενε μέχρι σήμερα ένα από τα αρχαιότερα μνημειώδη μεγαλιθικά κτίσματα, εξ’ ολοκλήρου λαξευμένο στους βράχους. Γιατί ;
Έκπληξη προκαλεί η ύπαρξη Ιερής – από την αρχαιότητα – πόλης με την ονομασία Περπερικόν, που ανακαλύφθηκε στην Ανατολική Ροδόπη, 15 χλμ. βορειοανατολικά της πόλης Κίρτζαλι (Kardzali). Σμιλευμένη σε βραχώδη λόφο, μπορεί να συγκριθεί σε σημαντικότητα με μεγάλους γνωστούς, Ιερούς Ελλάνιους γεωδαιτημένους τόπους των προγόνων μας. Έτσι δίκαια το Περπερικόν χαρακτηρίζεται και ως “Θρακικό Μάτσου Πίτσου” και ως οι “Δελφοί της Θράκης” !
Πρόκειται για τεράστιο μεγαλιθικό σύμπλεγμα έκτασης 12 km², σκαρφαλωμένο σε λόφο ύψους 470 μέτρων, που ανάγεται σε εποχές πριν από 5000 χρόνια π.κ.χ., που σύμφωνα με την συμβατική χρονολόγηση εμπίπτει στην λεγόμενη “Νεολιθική περίοδο”. Βρίσκεται στην δεξιά όχθη του χρυσοφόρου ποταμού Περπέρισκα (σημερινή σλαβοβουλγαρική ονομασία), πάνω από το χωριό με την ονομασία Gorna Krepost που μεταφράζεται ως “Άνω Φρούριο”. Ο μοναδικός αυτός αρχαιολογικός χώρος ανακαλύφθηκε το 1982 από τον Βούλγαρο αρχαιολόγο Νικολάϊ Οβτζάρωφ και την ομάδα του. Οι ανασκαφές συνεχίζονται μέχρι σήμερα και φέρνουν στο φως συνεχώς νέα ευρήματα.
Με την πρώτη ματιά προκαλεί αίσθηση η ακρίβεια με την οποία έχουν σμιλευτεί και κατατμηθεί οι βράχοι, πράγμα που μας οδηγεί στο να προβληματιστούμε για το επίπεδο της τεχνογνωσίας και των υλικών ή άλλων εργαλείων που είχαν οι πρόγονοί μας, της μακρινής εκείνης εποχής, στην διάθεσή τους.
συνεχώς από νερό που αναβλύζει μέσα από τον βράχο – τοποθεσία “Περπερικόν”
Η ελληνικότητα της περιοχής αποδεικνύεται και από την ύπαρξη Ιερών της Ελλάνιας Κοσμοθέασης, που βρίσκονται λαξευμένα στον βράχο, στους πρόποδες της Ιερής πόλης. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι αρχικά ο χώρος ήταν αφιερωμένος στον θεό Ήλιο, με το αντίστοιχο Ιερό να βρίσκεται δίπλα από το Ιερό του θεού Διονύσου. Εδώ, στην λεγόμενη οβάλ αίθουσα που ήταν αφιερωμένη στον Διόνυσο, δίνονταν χρησμοί από ιέρειες, οι οποίες προέβλεπαν το μέλλον και τελούνταν τελετουργίες με κρασί και φωτιά (πυρ), κάτι που εξηγεί ενδεχομένως την έτερη ονομασία του τόπου «Υπερπυράκειον».
Αξιομνημόνευτο είναι επίσης το γεγονός, ότι στο Περπερικόν έχει βρεθεί πέτρινο θραύσμα με σύμβολα της Κρητομινωικής γραφής – Γραμμική Α (πηγή).
Το εσωτερικό του Θρακικού ιερού
Η περιήγηση στο Περπερικόν αποκαλύπτει την τεράστια ιστορία του, αλλά και τα καλά κρυμμένα μυστικά του. Εκεί μπορεί κανείς να δει τα καλά διατηρημένα δωμάτια, τα μονοπάτια, τα τείχη της ακροπόλεως που η απαρχή τους χάνεται στο βάθος χιλιετιών. Πιο αξιόλογο είναι το τριώροφο Ιερό συγκρότημα, αφιερωμένο στον Θεό Διόνυσο. Επίσης διακρίνονται καλά διατηρημένα πέτρινα παγκάκια και σκάλα. Ο πέτρινος θρόνος, χαραγμένος ψηλά στους βράχους φαίνεται στο μέρος που φωτίζεται από τον ήλιο όλη την ημέρα ! Το ίδιο το ιερό βρίσκεται στον τελευταίο όροφο. Ήταν το μέρος όπου γίνονταν οι τελετουργίες του κρασιού και της φωτιάς κι έχει ύψος 3 μέτρα και πλάτος 2 μέτρα.
Κατά τις πρώτες ανασκαφές τη δεκαετία του 1980, η ομάδα με επικεφαλής τον διάσημο αρχαιολόγο Ιβάν Μπαλκάνσκι βρήκε μια πέτρινη σαρκοφάγο μήκους 4 μ., της οποίας το βάρος ήταν σχεδόν 2 τόνοι. Παρά το τεράστιο βάρος και το μέγεθός της, ανυψώθηκε το ίδιο βράδυ με ελικόπτερο και μεταφέρθηκε προς άγνωστη κατεύθυνση. Παραμένει ακόμα άγνωστο τι υπήρχε μέσα σε αυτή την σαρκοφάγο και πού βρίσκεται σήμερα. (πηγή)
Οι επισκέπτες του χώρου πληροφορούνται από τους ξεναγούς, ότι σύμφωνα με γραπτή αναφορά στο βιβλίο «Χρονικά των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων» του Γάιου Σουετόνιους Τρανκίλους, τον χώρο επισκέφθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος και μετέπειτα ο Οκταβιανός. Η πηγή αναφέρει τα εξής : «Αφού χύθηκε το κρασί στο βωμό, ο καπνός ανέβηκε πάνω από την κορυφή του ιερού και ακόμη και στους ουρανούς, όπως είχε συμβεί όταν ο Μέγας Αλέξανδρος είχε προσφέρει θυσία στον ίδιο βωμό». Μάλιστα ο μέγιστος των Ελλήνων έλαβε χρησμό, ο οποίος προέβλεπε την μεγάλη κατάκτηση και δόξα που θα αποκτούσε.
Αξιομνημόνευτη από επισκέπτες και ειδικούς είναι η ιδιαίτερη ενέργεια του Ιερού Βράχου, κάτι που δείχνει, ότι οι πρόγονοί μας είχαν γνώση της ιερής γεωδαισίας και των ιδιοτήτων της ενέργειας του χώρου. Ενέργεια έντονη την οποία την αισθάνεται ο επισκέπτης.
Η κατάληψη και η βεβήλωση του χώρου από το χριστιανικό δόγμα ακολούθησε μετά από την καταστροφική πυρκαγιά που προκλήθηκε από τους Γότθους το 378 μ.κ.χ. Στις αρχές του 5ου αιώνα εγκαταστάθηκε στην νότια πλευρά του οικισμού το κέντρο της Μεγάλης Αρχιεπισκοπής της Ροδόπης. Βρέθηκαν εκεί, η μεγαλύτερη παλαιοχριστιανική τρίκλιτη βασιλική μήκους 34 μέτρων καθώς και Μαυσωλείο – Ροτόντα που ήταν τάφος κάποιου Επισκόπου …
Η Αρχιεπισκοπή ανέλαβε τότε το έργο να εκχριστιανίσει μαζικά τους Θράκες. Απόδειξη αποτελεί η σχετικά πρόσφατη πρωτόγνωρη ανακάλυψη μιας πλήρως διατηρημένης πέτρινης κολυμπήθρας του 6ου αιώνα για τη βάπτιση μικρών παιδιών. Ο καθηγητής Νικολάι Οβτσάρωφ (Nikolay Ovcharov ) αναφέρει εξάλλου πως είναι γνωστό, ότι από το Περπερικόν ξεκίνησε η βάπτιση των «ειδωλολατρών» στη Ροδόπη στις αρχές του 5ου αιώνα. Μέχρι τον 6ο αιώνα, όλοι είχαν ήδη βαπτιστεί, έτσι μόνο τα νήπια ήταν υποκείμενα σε τελετουργίες βαπτίσματος. Γι’ αυτό φτιάχνονταν γι’ αυτούς πέτρινα λουτρά με μικρές κολυμπήθρες, στα οποία βυθίζονταν στο ιερό μυστήριο. Τέτοια ευρήματα είναι πολύ σπάνια και στη χώρα μας είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, συνοψίζει ο καθηγητής. (πηγή).
Στα κατοπινά χρόνια πολλές φορές Βούλγαροι και Βυζαντινοί πολέμησαν για αυτά τα εδάφη. Στα τέλη του 14ου αιώνα οι Οθωμανοί Τούρκοι κατέκτησαν και κατέστρεψαν το φρούριο, τα ερείπια του οποίου βυθίστηκαν σιγά σιγά στη λήθη.
Τα μυστήρια και οι αντιφάσεις που συναντούμε εδώ είναι πολλές : Από την μια μεριά έχουμε το τεράστιο μέγεθος της αρχαιολογικής ανακάλυψης, η οποία μετρά ήδη 45 χρόνια, σε συνδυασμό με την μακραίωνη Ιστορία του χώρου ως Ιερό Ελλάνιο ενεργειακό κέντρο, το οποίο ωστόσο έμεινε για χιλιάδες χρόνια στην αφάνεια. Ακόμη μυστήρια υπάρχουν γύρω από τα αληθινά ευρήματα που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αλλά και γύρω από την χρήση και τις ιδιότητες του τόπου. Όλα αυτά μας κάνουν να σκεφτόμαστε πόσο τεράστιο είναι το παρελθόν μας και συνάμα πόσο ανεξερεύνητο …
Επίσης, βλέπουμε για ακόμη μια φορά, την απουσία του ελληνικού κράτους, που δεν κάνει καμία αναφορά για την σημαντική πολιτιστική μας κληρονομιά και για την αναγνώριση των κληρονομικών μας δικαιωμάτων επί αυτής, ακόμη κι αν βρίσκεται σε έδαφος γειτονικής χώρας, κάτι που επιβεβαιώνει το γεγονός ότι διοικούμαστε από αλλογενείς, που δεν επιθυμούν να δοξασθεί η ΕΛΛΑΣ, ούτε βέβαια να μάθει ο πλανήτης πόσο τεράστιο πολιτισμό προσέφερε το Έθνος των Ελλήνων στην ανθρωπότητα.
Οι Ελλάνιοι Ιεροί γεωδαιτημένοι μας χώροι θα αναδειχθούν και θα αναβιώσουν στις μέρες της Ελλήνων Πολιτείας και όλη η αδικία θα επανορθωθεί διεθνώς, από τους Έλλην Αυτόχθονες Ιθαγενείς, που είναι άλλωστε οι κληρονόμοι και οι συνεχιστές αυτού του μοναδικού πολιτισμού. Προϋπόθεση είναι να αποβληθούν εντελώς τα μιαρά κτίσματα που έχουν φτιαχτεί επάνω σε αυτούς με σκοπό να τους αλλοιώσουν και να τους μολύνουν.
Όπου “Έλ – λην” : ο άνθρωπος που είναι δημιουργημένος με φως και προορίζεται να δει το όλον φως, ζει σε ολόκληρο τον πλανήτη μας Ελ-λάς, ανεξάρτητα από την γλωσσική διάλεκτο που μιλάει και την δογματική ταμπέλα που φέρει, ως αποτέλεσμα της βίας που έχει υποστεί από τους αποστάτες χιλιάδες χρόνια τώρα.
Ελ-λάς ( = το όνομα του πλανήτη μας : φωτεινή λίθος)
Ευαγγελία Γιαδανού
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ :
