Άκρως ανησυχητικά φαίνεται να είναι για την Ελλάδα τα αποτελέσματα της διεθνούς Έρευνας Δεξιοτήτων PIAAC του ΟΟΣΑ για το 2015, που υλοποίησε το ΕΚΚΕ ( Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών), όπου συμμετείχαν 5000 ενήλικες 16-65 ετών, για την αξιολόγηση των δεξιοτήτων τους στον γραμματισμό (κατανόηση κειμένου), στην αριθμητική και στην επίλυση προβλημάτων σε λογισμικά περιβάλλοντα.
Η Ελλάδα συμμετείχε στον πρώτο γύρο της έρευνας (2012- 2018) μαζί με άλλες 39 χώρες. Τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν, δείχνουν ότι οι Έλληνες πέτυχαν σημαντικά χαμηλότερη μέση βαθμολογία στον γραμματισμό και στην αριθμητική από τον μέσο όρο της βαθμολογίας των χωρών του ΟΟΣΑ που συμμετείχαν στην έρευνα. ΕΔΩ
Συγκεκριμένα σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα, ο νέος ελληνικός πληθυσμός (25-34 ετών) βαθμολογήθηκε με 255 (με άριστα το 500) στον γραμματισμό, έναντι 277 που ήταν ο μέσος όρος. Στην αριθμητική, το σκορ τους ήταν 256 (με 272 κατά μέσο όρο), όπου μάλιστα, οι νεότεροι ενήλικες βαθμολογούνται υψηλότερα από τους μεγαλύτερους συμμετέχοντες (55-65 ετών), ωστόσο η διαφορά μεταξύ της μέσης βαθμολογίας των νεότερων ενηλίκων και των ηλικιωμένων ομολόγων τους (55-65 ετών) δεν ήταν σημαντική.
Στην Ελλάδα, το 20,2% του ενήλικου πληθυσμού (ηλικίες 16-65 ετών) αναφέρει ότι δεν έχει προηγούμενη εμπειρία με υπολογιστές ή στερείται πολύ βασικών δεξιοτήτων Η/Υ. Αντίθετα, το 14% του ενήλικου πληθυσμού βαθμολογείται στα υψηλότερα επίπεδα στην επίλυση προβλημάτων σε περιβάλλοντα πλούσια σε τεχνολογία.
Περίπου το ένα τέταρτο των ενηλίκων φαίνεται να σημειώνει τα χαμηλότερα επίπεδα αλφαβητισμού και το 28,5% χαμηλά στην αριθμητική.
Η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες χώρες όπου οι γυναίκες υπερτερούν των ανδρών σε γραμματισμό.
Τέλος το πιο ανησυχητικό είναι, πως ακόμη και οι ενήλικες που είναι απόφοιτοι από την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα, φαίνεται να έχουν σχετικά χαμηλή επάρκεια στον γραμματισμό, στην αριθμητική και στην επίλυση προβλημάτων σε περιβάλλοντα πλούσια σε τεχνολογία.
ΔΕΙΤΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΉ :
Σε ό,τι αφορά την διαδικασία της έρευνας, στο παρόν άρθρο δεν θα μας απασχολήσει η μεθοδολογία, η επιλογή του πληθυσμού, το περιεχόμενο των ασκήσεων και η διαδικασία της έκδοσης των αποτελεσμάτων, αν και θα ήταν δίκαιο αυτό να συμβεί. Θεωρώντας ότι τηρήθηκε η ισότητα μεταξύ των χωρών, θα σταθούμε στο γεγονός ότι αποτελέσματα όπως αυτά δεν τιμούν την Ελλάς, την χώρα που γέννησε τον πολιτισμό και την πρωταρχική γραφή Άλφα-Ωμέγα στην οποία έχουν βασιστεί όλες οι σημερινές γραφές.
Οι επιστήμες, τα μαθηματικά, η γεωμετρία, η αστρονομία, η ιατρική, οι τέχνες κ.α. στον βαθμό που υπάρχουν σήμερα, έχουν πάρει και σε πολλές περιπτώσεις έχουν παραχαράξει την γνώση των προγόνων μας. Είναι ολοφάνερο ότι η Ελλάς θα πρέπει να κυβερνηθεί από μια πραγματικά ελληνική κυβέρνηση για να ανελιχθεί διεθνώς μέσω της αληθινής παιδείας, για να ξαναδώσει τα φώτα της στην ανθρωπότητα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΟΣΑ (OECD) …
Ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) είναι διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε το 1948 με την επωνυμία ΟΕΟΣ (Οργανισμός Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας), ο οποίος είχε ως βασική του αποστολή την υλοποίηση του Σχεδίου Μάρσαλ, στην βάση της συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων των χωρών, με σκοπό να ανοικοδομηθεί ο πλανήτης που είχε πληγεί από δύο παγκόσμιους πολέμους. ΠΗΓΗ
Την δεκαετία του ‘60 ο ΟΟΣΑ, έχοντας ως βασικό σύνθημα «καλύτερες πολιτικές για καλύτερη ζωή», επέκτεινε το πεδίο δραστηριότητάς του από την οικονομία, στην έρευνα και σε εκπαιδευτικά θέματα. ΕΔΩ
Παρότι η Ελλάδα είναι μέλος του ΟΟΣΑ από την ίδρυσή του (1961), φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι δεν έχει ωφεληθεί από την υποτιθέμενη διεθνή συνεργασία, ούτε σε οικονομικό επίπεδο ούτε σε θέματα εκπαίδευσης. Αντίθετα η χώρα μας μέχρι και σήμερα, οδγόντα χρόνια μετά τον πόλεμο, μαστίζεται από μια μακρά οικονομική κρίση, όπου μεγάλο μέρος των πολιτών διαβιώνει κάτω από τα όρια της φτώχειας, συνέπειες που επέφεραν οι μνημονιακές πολιτικές. Έτσι απέχουμε παρασάγγας από την μεταπολεμική ευμάρεια και ανάπτυξη η οποία χαρακτηρίζει μέχρι σήμερα άλλες χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Γερμανία, η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο.
Οι μεταρρυθμίσεις και η ανάπτυξη που επαγγέλλεται ο ΟΟΣΑ, στην βάση της «συλλογικής σοφίας» και των «κοινών αξιών», είναι σίγουρο πως δεν λειτούργησε στην περίπτωση της Ελλάδος, μιας και τόσο η οικονομία όσο και η παιδεία είναι ανύπαρκτες στη χώρα μας. Οι χαμηλές πιστώσεις που διατίθενται, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία για την δημόσια παιδεία, σε συνδυασμό με παρωχημένα συστήματα εκπαίδευσης που βασίζονται στην στείρα αναπαραγωγή πληροφοριών, έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην λογική σκέψη, στην κριτική ικανότητα και στην δημιουργική φαντασία, ιδιότητες που είναι αναγκαίες για την επίλυση προβλημάτων. Όσο για την δια βίου μάθηση αυτή κι αν είναι ανύπαρκτη.
Οι αιτίες του προβλήματος θα πρέπει να εξετασθούν υπό το πρίσμα της νοσηρής συνύπαρξης της διεθνούς τραπεζοκρατίας με το διεφθαρμένο εγχώριο κομματικό κατεστημένο. Μετά από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι και σήμερα οι κυβερνήσεις με τις αποφάσεις τους υποβαθμίζουν συστηματικά την Ελλάδα, προς όφελος της διεθνούς ανθελληνικής πολιτικής σκηνής, η οποία λυμαίνεται τον ελληνικό πλούτο τουλάχιστον από την δημιουργία του νεοελληνικού κράτους. Τα πρώτα εγχώρια τραπεζικά ιδρύματα, που ήταν η Εθνική Τράπεζα (ΕτΕ) που ιδρύθηκε το 1841 και εν συνεχεία το 1927 η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), ως ιδιωτικές εταιρείες ανήκουν σήμερα εξ’ ολοκλήρου σε σιωνιστικούς οίκους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι και η διοίκηση του ελληνικού κράτους ασκείται έμμεσα από αυτά τα ίδια τραπεζικά κέντρα, τα οποία ορίζουν τις κυβερνήσεις, υπαγορεύοντας νόμους που υπονομεύουν την παιδεία και την πρόοδο του Έθνους των Ελλήνων.
