Με 262 “ΝΑΙ” 33 “ΟΧΙ” και ένα “ΠΑΡΩΝ” πέρασε η τροπολογία που κατατέθηκε από τον Δημ. Καιρίδη (υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου), στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Χορηγείται νόμιμη άδεια διαμονής σε χιλιάδες μετανάστες, οι οποίοι έχουν συμπληρώσει τρίχρονη παραμονή στην Ελλάδα μέχρι τις 31 Νοεμβρίου 2023, με την προϋπόθεση ότι εργάζονται.
Δεν πρόκειται για νέο φαινόμενο, αλλά για πάγια τακτική όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν κατά σειρά τον τόπο, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλων κομμάτων όπως ΚΚΕ, ΑΝΕΛ κ.α.
Να θυμίσουμε ότι τον Δεκέμβριο του 2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ υπέγραψε το Σύμφωνο του ΟΗΕ στο Μαρακές, για την Ομαλή και Τακτική Μετανάστευση, ανοίγοντας τον δρόμο για να έρθουν εκατομμύρια μετανάστες, οι οποίοι δεν θα είναι κατ΄ ανάγκη πρόσφυγες.
Η μαζική νομιμοποίηση – ελληνοποίηση λαθρομεταναστών αναφέρεται από τους εκάστοτε κυβερνώντες ως ανάγκη για εργατικά χέρια, ενώ η ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία προτάσσεται ως η λύση για το δημογραφικό πρόβλημα, βέβαια οι νεοφερμένοι χρησιμεύουν και ως εν δυνάμει ψηφοφόροι.
Ο νόμος αυτός αναμένεται να κάνει την Ελλάδα πόλο έλξης, για να συνεχίσουν να περνάνε παράνομα από τα σύνορα ακόμα περισσότεροι, μιας και εκμηδενίζει τις προϋποθέσεις που θα έπρεπε να πληρούν οι αλλοδαποί βάσει νόμου και καθιστά τον έλεγχο της καταλληλότητάς τους χαλαρό ως και ανύπαρκτο.
Από τα χείλη του υπουργού εσωτερικών κ. Ευρ. Στυλιανίδη, ακούσαμε το 2012 να αναφέρει σε χαιρετισμό του στο “Ινστιτούτο Κωνσταντίνου Καραμανλή” ότι οι μετανάστες ανέρχονται από 1.300.000 έως και 1.500.000 (ΕΔΩ). Θα είναι υπερβολή να σκεφτούμε, ότι σήμερα (2023) έχουν ξεπεράσει τα 2.000.000 ;
Επομένως, οι 30.000 μετανάστες που ισχυρίζεται ο υπουργός Εργασίας Άδωνης Γεωργιάδης, ότι πρόκειται να νομιμοποιηθούν με τον νόμο αυτό, είναι μάλλον παραπλανητικός και ότι θα είναι πολλαπλάσιοι, αφού μόνο το Πακιστάν σκοπεύει να στείλει 500.000 εργάτες, όπως ανέφερε ο υπουργός του Πακιστάν Jawad Sohra στο twitter, μετά από επίσημη συνάντηση που είχε με τον Α. Γεωργιάδη. ΕΔΩ
Από την άλλη μεριά η μετανάστευση των Ελλήνων προς το εξωτερικό, που ξεκίνησε από τις δεκαετίες του ΄50 και του 60, συνεχίζεται κανονικά έως και σήμερα. Παρότι η Ελλάς είναι μια μεγάλη δεξαμενή εργατικών χεριών, ειδικευμένων τεχνιτών, επαγγελματιών, εμπόρων αλλά και επιστημόνων, δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να εργαστούν μέσα στην γενέτειρά τους, αντ΄ αυτού δέχτηκαν πιέσεις αλλά και διώξεις μέσω της υπερφορολόγησης, της λιτότητας, με μνημόνια, με πλειστηριασμούς, που έκαναν αφόρητη τη ζωή, ωθώντας πολλούς στον δρόμο της ξενιτιάς.
Επίσης το κράτος δεν φρόντισε μέχρι σήμερα να προσελκύσει Έλληνες αγρότες και εργάτες γης, παρέχοντας τα ανάλογα κίνητρα. Μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ανέργους που θα μπορούσαν να δουλεύουν, αλλά και προγράμματα για φοιτητές για την εκτέλεση αγροτικών εργασιών με το ανάλογο αντίτιμο.
Ο νέος νόμος ολοφάνερα εξυπηρετεί την αντικατάσταση πληθυσμού της Ελλάδος με αλλοδαπούς.
Εδώ να επισημάνω ότι δεν θα πρέπει να είμαστε αρνητικοί απέναντι στην μετανάστευση, διότι πολλοί από εμάς τους Έλληνες πήγαμε οικονομικοί μετανάστες με τα καθ’ όλα νόμιμα χαρτιά και επίσημα πιστοποιητικά, με το όνομα μας και διαπρέψαμε αφήνοντας το θετικό στίγμα μας ως Έλληνες στην αλλοδαπή.
Να λοιπόν η μεγάλη διαφορά του λαθρομετανάστη ή παράτυπου μετανάστη όπως θέλουν να τους αποκαλούμε και του νόμιμου μετανάστη.
Αυτό πρέπει να κάνει και το επίσημο κράτος, να δέχεται αλλοδαπούς μόνο με συγκεκριμένες προσκλήσεις που θα κάνει για να καλύψει συγκεκριμένες ανάγκες, με έλεγχο (πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων), με ιατρικές εξετάσεις για την κατάλληλη κατάσταση της σωματικής και ψυχικής υγείας και κατόπιν ειδικών συνθηκών να εξετάζεται διεξοδικά η άδεια παραμονής και φυσικά η άδεια εργασίας.
Κύριος σκοπός του κράτους θα πρέπει να είναι η προστασία των τοπικών κοινωνιών, για να γίνεται η μετανάστευση εύρυθμα και με στόχο το ανέβασμα του βιοτικού επιπέδου αμφοτέρων.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ
