Αν επιχειρούσαμε να τοποθετήσουμε την κατανάλωση του ελαιόλαδου στη χώρα μας σε κάποιο χρονικό σημείο στο παρελθόν, τότε το πιθανότερο είναι πως θα πέφταμε έξω. Ο λόγος, διότι το ανεκτίμητο αυτό προϊόν φαίνεται να είναι συνυφασμένο με την πατρίδα μας, από γεννήσεως του Ελλάνιου πολιτισμού και για τον λόγο αυτό έχει τεράστια ιστορία. Επιπλέον όπως φανερώνουν και οι κωδικοί “EΛ”(που σημαίνει φως), “ΕΛ-ΛΑΣ”, ΕΛΑΪΣ (η θεά του λαδιού), με το “ΕΛ” ως κυρίαρχο κωδικό, όπως και στην λέξη ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ, αντιλαμβανόμαστε ότι το ηλιακό φως παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην παραγωγή του “υγρού χρυσού”, όπως μας είναι γνωστός ο χαρακτηρισμός του από τον Όμηρο.
Το ελαιόλαδο έχει ανεκτίμητη διατροφική αξία διότι εκτός από μοναδική τροφή αποτελεί και θεραπευτικό φάρμακο για ολόκληρο τον οργανισμό. Χάρη στο 24ο πολυακόρεστο που διαθέτει εισχωρεί στον εγκέφαλο αυξάνοντας την νόηση. Άλλωστε το κλαδί ελιάς ήταν σύμβολο της θεάς Αθηνά, που συμβολίζει την δικαιοσύνη και τη σοφία .
Σήμερα όταν μιλάμε για το ελαιόλαδο το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων δεν νιώθει το δέος που θα έπρεπε λόγω άγνοιας. Γι΄ αυτό και παρατηρούμε πολλή γκρίνια σχετικά με την αύξηση της τιμής του, αφού ο κόσμος έχει συνηθίσει να το πληρώνει σε εξευτελιστικές τιμές. Εννοείται ότι ο υγρός χρυσός, θα έπρεπε να έχει αναγνωρισμένη αξία και ανάλογη τιμή.
Ας δούμε όμως γιατί αυτό το πολύτιμο προϊόν υποτιμήθηκε από το σύστημα τόσο πολύ. Ξεκινάμε από μια φράση του Ιπποκράτη που έλεγε ότι το αγουρέλαιο θεραπεύει όλες τις ασθένειες. Από εκεί λοιπόν ξεκινάνε όλα … Όταν παράγεται το ελαιόλαδο με λάθος τρόπο από την αρχή ως το τέλος είναι επόμενο να χάσει τις δυνάμεις του. Σε αυτό συντελεί και η μη παροχή της γνώσης, για το πώς θα είναι άριστο το τελικό προϊόν.
Έτσι μαζεύουμε τις ελιές σε λάθος χρόνο και άρα αντί να παίρνουμε αγουρέλαιο, το οποίο περιέχει στον μέγιστο βαθμό τις πολυφαινόλες του δηλαδή τις αντικαρκινικές του ουσίες, μαζεύονται κατά την ωρίμανση, που οι φαινόλες χάνονται και το ελαιόλαδο παύει να είναι φάρμακο …
… κατά την ελαιοποίηση δεν θα γίνει η μάλαξη 30 λεπτά αλλά θα ξεφύγει στα 50 λεπτά με αποτέλεσμα να χαθεί η ποιότητα και να μεγαλώσει η απόδοση …
… για τον ίδιο λόγο αντί για κρύα νερά μπαίνουν τα ζεστά νερά …
Αντιλαμβανόμαστε ότι ο κόσμος αυτό έχει μάθει , γι’ αυτό και ο παραγωγός βγαίνοντας από το λιοτρίβι εύχεται “καλή απόδοση” και όχι “καλή ποιότητα” …
Πρόκειται για “έγκλημα”, αφού έχει τον ιερό καρπό στην ιερή γη και υποβαθμίζει κυρίως λόγω της άγνοιάς του τον “υγρό χρυσό” ! Έχοντας συνηθίσει να πιστεύει και όχι να γνωρίζει, δεν έκανε έρευνα για να μάθει, πίστεψε ό,τι του λένε και παίρνει κάθε χρόνο τα φάρμακα που του δίνουν ακολουθώντας γενικά κανόνες συστημικούς…
Φαντάσου ότι τα λιοτριβεία αντί για ελαιουργούς έχουν μηχανικούς … Η κατάντια σε όλο της το μεγαλείο !
Απόρροια όλων των παραπάνω είναι γεγονός, ότι οι χώρες της Μεσογείου που καλύπτουν το 88% της παγκόσμιας παραγωγής σε ελαιόλαδο, αντί να ευημερούν λόγω του “υγρού χρυσού”, είναι οικονομικά στην χειρότερη θέση της Ευρώπης και μαστίζονται από τα μνημόνια, γιατί πολύ απλά μηδένισαν την αξία του προϊόντος, ως να είναι ένα προϊόν της σειράς.
Ως αποτέλεσμα, βλέπουμε σήμερα ένα τεράστιο ποσοστό των ανθρώπων του πλανήτη μας, αντί να έχουν το ελαιόλαδο πρώτο στην διατροφή τους, να έχουν στη θέση του κακής ποιότητας μαργαρίνες, βούτυρα και σπορέλαια.
Το άρθρο αυτό επιχειρεί να δημιουργήσει κίνητρο σκέψης και προβληματισμού, ιδιαίτερα πως μέσα από το φως και τη γνώση μπορούμε να μετατρέψουμε το ελαιόλαδο σε υπαριθμόν ένα υπερόπλο της οικονομίας μας.
Φυσικά σε μια Ελλήνων Πολιτεία θα πρέπει να προσφέρεται με αφθονία σε όλους τους πολίτες και όχι μόνο σε λίγους, λόγω της μεγάλης του αξίας για το πνεύμα και για το σώμα
ΤΖΙΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
