Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια το 1831, ήταν μια πράξη που ακύρωσε την προοπτική για την ανεξαρτησία και την αυτονόμηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, το οποίο ανέτειλε χάρη στον ηρωικό και ανιδιοτελή αγώνα εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων.
Ύστερα από τέσσερεις αιώνες σκλαβιάς έγιναν οι πρώτες προσπάθειες ανασύνταξης του Έθνους μας μέσα από τέσσερεις εθνοσυνελεύσεις της νεότερης εποχής, με σκοπό να ορίσουν τα πρώτα συντάγματα και να θέσουν τα θεμέλια της πολιτειακής ανασυγκρότησης του νεοσύστατου κράτους.
Σε αυτές μετείχαν “παραστάτες”- πληρεξούσιοι του Έθνους εκλεγμένοι από τις τοπικές κυβερνήσεις (δηλαδή από τους τοπικούς οργανισμούς της Ανατολικής Στερεάς – Άρειος Πάγος, της Δυτ. Στερεάς, της Πελοποννήσου και από κάποια νησιά του Αιγαίου), οι οποίες δημιουργήθηκαν στις επαναστατημένες περιοχές.
Οι Συνελεύσεις έγιναν στο όνομα του Έθνους, όπως δηλώνει η ίδια η λέξη “Εθνοσυνέλευση”, ως φυσικό επακόλουθο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της επανάστασης του 1821. Ως εκ τούτου οι αποφάσεις των παραστατών – πληρεξουσίων που συμμετείχαν σε αυτές έμελλε να είναι καθοριστικής σημασίας για το μέλλον …
Ωστόσο υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα : Ο αναλφαβητισμός της συντριπτικής πλειοψηφίας των αυτοχθόνων ιθαγενών Ελλήνων που οφειλόταν στην παντελή έλλειψη εκπαίδευσης – παιδείας, λόγω της πολύχρονης σκλαβιάς, κάτι που ίσχυε και για τους οπλαρχηγούς και τους αγωνιστές που κινήθηκαν μέσα από την αγνή φιλοπατρία τους στον ανιδιοτελή αγώνα για την απελευθέρωση.
Έτσι οι πιο μορφωμένοι ήταν κυρίως οι προύχοντες (κοτζαμπάσηδες) που διατηρούσαν προνόμια και οικονομική ευρωστία επί τουρκοκρατίας, έμποροι του εξωτερικού που ήταν συνδεδεμένοι με τα τραπεζικά κέντρα της εποχής (του Λονδίνου, του Παρισιού κλπ), οι ιερείς του εβραιοχριστιανικού δόγματος που είχαν επίσης προνόμια και εξουσία χάρη στο ιδιαίτερο καθεστώς συνεργασίας της εκκλησίας με τον Σουλτάνο, κάποιοι πλούσιοι πλοιοκτήτες, διανοούμενοι του εξωτερικού καθώς και αρκετοί “φιλέλληνες”.
Αυτοί λοιπόν έμελλε να διαχειριστούν την μοίρα του Έθνους των Ελλήνων εκείνη την εποχή οδηγώντας το όραμα για την δημιουργία ενός πραγματικά ανεξάρτητου κράτους σε ναυάγιο, με την επιβολή της ξενόφερτης μοναρχίας, όπως θα δούμε στην πορεία.
Μια σύντομη αναδρομή στα πεπραγμένα των Εθνοσυνελεύσεων εκείνης της εποχής μας δίνει μια εικόνα για το σκεπτικό των συμμετεχόντων και ίσως να μας οδηγήσει να νοήσουμε τους λόγους της κατοπινής αποτυχίας, για να μην επαναληφθεί στο μέλλον ξανά …
Συνολικά μέσα από τις Εθνοσυνελεύσεις διατυπώθηκαν τρία συνταγματικά κείμενα (1822, 1823,1827), στα πρότυπα του γαλλικού και του αμερικάνικου (1791 και 1787 αντίστοιχα). Όλα τα Συντάγματα διακήρυτταν τον δημοκρατικό (αβασίλευτο) χαρακτήρα του πολιτεύματος και περιείχαν καταλόγους των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Οι εργασίες της Α΄ Εθνοσυνέλευσης (Επίδαυρος 1822) διήρκεσαν 26 ημέρες και σε αυτήν συμμετείχαν παραστάτες (πληρεξούσιοι) που ήταν 56 στον αριθμό, εξελέγησαν από τους υπάρχοντες τοπικούς οργανισμούς και προέρχονταν από τις κατηγορίες πολιτών που αναφέρθηκαν παραπάνω. Το αποτέλεσμα των εργασιών ήταν να συνταχθεί ο πρώτος καταστατικός χάρτης, που ουσιαστικά αποτελούσε το πρώτο σύνταγμα του νεότερου Ελληνικού Κράτους και ονομάστηκε “Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος”. Αυτό περιλάμβανε 110 σύντομες παραγράφους.
Καθορίστηκαν για πρώτη φορά τα θεμελιώδης ανθρώπινα δικαιώματα, καθιερώθηκε η “Αντιπροσωπευτική Αρχή” και η “Αρχή της Διάκρισης των Εξουσιών”. Η πολιτική εξουσία του κράτους συνίστατο στο “Βουλευτικόν” και στο “Εκτελεστικόν” σώμα. Το “Δικαστικόν” ήταν ανεξάρτητο μεν αλλά αναδεικνυόταν μέσα από την διοίκηση. Την δικαιοσύνη απένειμαν τα δικαστήρια “Κριτήρια”. Η Κόρινθος ορίστηκε να είναι η πρωτεύουσα του νέου κράτους.
Το πρώτο σύνταγμα της Ελλάδος γνωστό ως
“Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος” (1822).
ΠΗΓΗ: https://www.syntagmawatch.gr/my-constitution/syntagmata-ethnegersias/
Το έμβλημα της Α΄ Συνέλευσης του Έθνους ήταν η Παλλάδα Αθηνά, πράγμα οξύμωρο μιας και την κεντρική θέση κατείχε το εβραιοχριστιανικό δόγμα, “… εν ονόματι της Αγίας και αδιαιρέτου Τριάδος …”
Στην Β’ Εθνοσυνέλευση (Άστρος, 1823), έγινε αναθεώρηση του πρώτου Συντάγματος και προέκυψε ο “Νόμος της Επιδαύρου”, που περιλάμβανε επιπλέον άρθρα για την προστασία της ιδιοκτησίας, της τιμής και της ασφάλειας όλων των ατόμων που βρίσκονταν σε ελληνικό έδαφος. Κατοχυρώνονταν η ελευθερία του τύπου, η κατάργηση της δουλείας και η επέκταση του δικαιώματος του “εκλέγειν” με νέο εκλογικό νόμο στους άνδρες, από την ηλικία των 25, αντί του ορίου των 30 που υπήρχε πριν.
Επίσης αποφασίστηκε η κατάργηση των τοπικών οργανισμών και η ενίσχυση της κεντρικής εξουσίας, εντείνοντας την διαμάχη ανάμεσα σε κοτζαμπάσηδες και οπλαρχηγούς.
Η ένταση της διαμάχης υποβοήθησε την επέμβαση των τριών “προστάτιδων” δυνάμεων και οδήγησε στην δημιουργία των τριών πρώτων κομμάτων (του φιλοαγγλικού, του φιλογαλλικού, και του φιλορωσικού)
Στην Γ’ Εθνοσυνέλευση (Τροιζήνα, 1827) αρχικά δηλώθηκαν 200 πληρεξούσιοι του Έθνους αλλά τελικά συμμετείχαν οι 168, εξελέγει ο Ιωάννης Καποδίστριας ως κυβερνήτης της Ελλάδος με επταετή θητεία και ψηφίστηκε το “Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος”
Σε αυτό εξαγγέλθηκε για πρώτη φορά η “Αρχή της Εθνικής Κυριαρχίας” με την εξής διατύπωση που είναι πολύ συγκεκριμένη.
«Η κυριαρχία ενυπάρχει εις το Έθνος. Πάσα εξουσία πηγάζει εξ αυτού και υπάρχει υπέρ αυτού».
Η Αρχή αυτή χαρακτηρίζεται στα επίσημα άρθρα της ιστορίας του Κοινοβουλευτισμού ως η “Αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας” και περιλήφθηκε έκτοτε σε όλα τα επόμενα Συντάγματα μετά το 1864 με τροποποιήσεις, μεταθέτοντας σταδιακά την εξουσία από το Έθνος στο λαό. ( Βέβαια άλλο Έθνος και άλλο λαός, διότι το Έθνος χαρακτηρίζεται από την Ιθαγένεια, ενώ η έννοια “λαός” είναι γενική, ασαφής και αόριστη.)
Επίσης ορίστηκε το Ναύπλιο ως πρωτεύουσα του Ελληνικού κρατιδίου. Το τρίτο Σύνταγμα αναστάλθηκε σύντομα αμέσως μετά από την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια τον Ιανουάριο του 1828.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας έφτασε στο Ναύπλιο στις 06/01/1828 με σκοπό να λογοδοτήσει ενώπιο Εθνικής Συνέλευσης. Ο πόλεμος όμως δεν είχε τελειώσει και οι εκλογές δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθούν.
Πέραν αυτού υπήρχαν πολλά ¨αγκάθια¨ που έπρεπε να αντιμετωπίσει, πράγμα που αποδεικνύεται από τις πρώτες ενέργειες στις οποίες προέβει. Ένας από τους όρους που έθεσε για να αναλάβει την διακυβέρνηση ήταν να αντικαταστήσει το “Βουλευτικόν Σώμα”.
Φαίνεται πως οι άνθρωποι που είχαν καταλάβει τις θέσεις ως πληρεξούσιοι του Έθνους ήταν εντελώς ακατάλληλοι.
Ακόμη και το “Πανελλήνιον” (γνωμοδοτικό σώμα που συστάθηκε στις 18/01/1828 και αντικατέστησε το “Βουλευτικόν”) έφερνε προσκόμματα στις αποφάσεις του Ιωάννη Καποδίστρια, δυσχεραίνοντας το έργο του.
Η ενίσχυση του “Πανελληνίου” με εννέα ακόμη άτομα της επιλογής του κυβερνήτη ήταν αναγκαία προκειμένου να μπορέσει να έχει την υποστήριξη των απόψεών του.
Τα πρόσωπα που μετείχαν φάνηκε ότι ήταν εξ΄ αρχής απέναντι στην πολιτική του Ιωάννη Καποδίστρια αλλά και στην ίδια την οντότητά του όπως αποδείχθηκε …
Μέλη του Πανελληνίου ήταν ανάμεσα σε άλλους οι:
- Γεώργιος Κουντουριώτης, πρόβουλος της οικονομίας [4]
- Ιωάννης Κωλέττης
- Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης
- Νικόλαος Σπηλιάδης
- Βιάρος Καποδίστριας, αδελφός του Κυβερνήτη Καποδίστρια, Κερκυραίος δικηγόρος που κλήθηκε από τον Καποδίστρια[1]
- Ιωάννης Γεννατάς, Κερκυραίος δικηγόρος που κλήθηκε και αυτός από τον Καποδίστρια[1]
- Γεώργιος Σισίνης
- Ανδρέας Π. Μεταξάς
- Χριστόδουλος Κλονάρης
- Τάτσης Μαγγίνας
- Νικόλαος Ρενιέρης
- Ανδρέας Ζαϊμης
- Λυκούργος Λογοθέτης
- Ανδρέας Καλαμογδάρτης
- Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
- Ρήγας Παλαμήδης
- Πάνος Ράγκος
- Γεώργιος Ψύλλας
- Κωνσταντίνος Ζωγράφος
- Α. Παπαδόπουλος
- Χ Αινιάν
- Σπ. Παπαδόπουλος
- Ν.Χ.Ι. Μέξης
- Απ. Ν. Αποστόλης
- Αλέξανδρος Κοντόσταυλος
- Γεώργιος Σταύρου ΠΗΓΗ
Παρατηρούμε ότι συμμετείχαν πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στις διαπραγματεύσεις για την σύναψη των πρώτων δανείων με ληστρικούς δυσβάσταχτους όρους ( π.χ. Ανδρέας Ζαΐμης)
Επίσης μετείχαν οι αρχηγοί των πρώτων κομμάτων που δημιουργήθηκαν στο νεοσύστατο ελληνικό κρατίδιο (Ιωάννης Κωλέττης του Γαλλικού, Αλέξ. Μαυροκορδάτος του Αγγλικού και Ανδρέας Μεταξάς του Ρωσικού), καθώς και οι πρωτεργάτες στο εβραιοχαζαρικό τραπεζικό σύστημα (Γεώργιος Σταύρου ο πρώτος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας (της Ελλάδος) των Ρότσιλντ που συστάθηκε το 1841.
http://autochthonesellhnes.blogspot.com/2017/03/1821.html
Στην Δ’ Εθνοσυνέλευση που έγινε στο Άστρος της Κυνουρίας (1829) συμμετείχαν 236 πληρεξούσιοι εκλεγμένοι για πρώτη φορά από άμεση ψηφοφορία στις εκλογές του 1829. Τον εκλογικό νόμο τον συνέταξε ο ίδιος ο Καποδίστριας μετά από διαφωνία που είχε με το “Πανελλήνιον” πράγμα που οδήγησε τον Σπυρίδωνα Τρικούπη σε παραίτηση. Το “Πανελλήνιον” αντικαταστάθηκε από την “Γερουσία” κατά την Δ’ Εθνοσυνέλευση του Άργους τον Ιούλιο του 1829.
Η σφραγίδα της Τέταρτης Εθνοσυνέλευσης, Άργος, 1829
Το έργο της Εθνοσυνέλευσης
Τα σημαντικότερα από τα θέματα, με τα οποία ασχολήθηκε η Εθνοσυνέλευση, ήταν σε γενικές γραμμές τα εξής:
- Εγκρίθηκαν 13 ψηφίσματα, που αναφέρονταν στην οργάνωση της δημόσιας διοίκησης.
- Εγκρίθηκε η εξωτερική πολιτική του Καποδίστρια.
- Εξουσιοδοτήθηκε ο Κυβερνήτης να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις του με τις Μεγάλες Δυνάμεις για την αναγνώριση ελεύθερου και ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.
- Στη θέση του Πανελληνίου, το οποίο αυτοδίκαια είχε καταργηθεί, συστάθηκε 27μελής Γερουσία. Τους 21 από τους 27 Γερουσιαστές θα επέλεγε ο Κυβερνήτης από τριπλάσιο αριθμό υποψηφίων που θα του υποδείκνυε η Συνέλευση, ενώ τους υπόλοιπους έξι θα όριζε μόνος του. Αποστολή της Γερουσίας ήταν μόνο να γνωμοδοτεί για όλα τα μη διοικητικής φύσεως ψηφίσματα.
- Καθορίστηκαν οι βάσεις για την αναθεώρηση του συντάγματος.
- Εγκρίθηκαν ψηφίσματα για την τακτοποίηση οικονομικών θεμάτων (προϋπολογισμό ενός έτους, σχέδια για την απόσβεση δανείων, θέματα για την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα και για το «Γενικόν Φροντιστήριον» κ.ά.).
- Εγκρίθηκε ψήφισμα για την αγορά πλοίων και τη συγκρότηση εθνικού στόλου.
- Εγκρίθηκε ψήφισμα για την κοπή εθνικού νομίσματος με μονάδα τον Φοίνικα, υποδιαιρούμενο σε 100 λεπτά.
- Ψηφίστηκε ετήσια επιχορήγηση 180.000 φοινίκων για τον Καποδίστρια – ύστερα από έγγραφη αίτηση του Κολοκοτρώνη-, την οποία όμως ο Κυβερνήτης αρνήθηκε να δεχθεί.
- Απαγορεύτηκε η εξαγωγή αρχαιοτήτων από τη χώρα.
- Θεσπίστηκαν μέτρα για την εξασφάλιση πόρων με σκοπό τη βελτίωση του κλήρου, του ορφανοτροφείου Αίγινας και της παιδείας.
- Ψηφίστηκε νόμος για την εκδίκαση των υποθέσεων από τα δικαστήρια κ.ά.π.
Οι εμφύλιες διαμάχες που υπήρχαν μαζί με τους εγχώριους πράκτορες των ξένων δυνάμεων που τις πυροδοτούσαν είχαν ως αποτέλεσμα την δολοφονία του Έλληνα κυβερνήτη (από την οικογένεια Μαυρομιχάλη ; ) στις 31/09/1831.
Κατόπιν από την δυναστεία και την υποτέλεια προς τον Σουλτάνο και την Εκκλησία, η εξουσία πέρασε προς τα ανθελληνικά χαζαροεβραϊκά τραπεζικά κέντρα, που είχα ήδη διεισδύσει μέσα στις επιτροπές αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων, δημιουργώντας τα πρώτα κόμματα (φιλοαγγλικό, φιλογαλλικό, φιλορωσικό) που πυροδότησαν τις πρώτες διαμάχες. Αυτό αποδεικνύεται και από τα πρακτικά των τριών πρώτων Εθνοσυνελεύσεων που προηγήθηκαν.
ΠΗΓΗ : https://lambrinim.files.wordpress.com/2014/11/ethnosineleysh1.jpg
Οι τρεις δυνάμεις που ανέλαβαν το έργο της “προστασίας” του νεοσύστατου κρατιδίου, έθεσαν τους όρους της πολιτειακής του υπόστασης με την Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης (1832) και με την Σύμβαση του Λονδίνου το ίδιο έτος.
Ακολουθούν τα πρώτα άρθρα από την Σύμβαση του Λονδίνου που υπογράφηκε στις 7 Μαϊου 1832 μεταξύ της Μ. Βρετανίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Βαυαρίας που αποδεικνύουν ότι η Ελλάς δεν ανεξαρτητοποιήθηκε.
Βαυαρία (Πηγή: Hertslet, τόμος 2, σελ.893, 919, BIKΙΠΑΙΔΕΙΑ)
Άρθρο. 1. Τα δικαστήρια της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας της Ρωσίας, δεόντως εξουσιοδοτημένα για το σκοπό αυτό από το ελληνικό έθνος, προσφέρουν την κληρονομική κυριαρχία της Ελλάδας στον πρίγκιπα Φρειδερίκο Όθωνα της Βαυαρίας, δεύτερο γιο της Αυτού Μεγαλειότητας του Βασιλιά της Βαυαρίας.
Άρθρο. 2. Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Βασιλιάς της Βαυαρίας, ενεργώντας στο όνομα του εν λόγω γιου του, ενός ανηλίκου, αποδέχεται, εξ ονόματός του, την κληρονομική κυριαρχία της Ελλάδας, υπό τους όρους που εφεξής διευθετούνται.
Άρθρο. 3. Ο πρίγκιπας Όθωνας θα φέρει τον τίτλο του Βασιλιά της Ελλάδας.
Στο άρθρο 8 περιγράφεται η διαδικασία της κληρονομικής διαδοχής από τον Όθωνα στους απογόνους του, ενώ στα άρθρα 9 και 10 ρυθμίζονταν τα ζητήματα της κληρονομικής διαδοχής και του διορισμού Τριμελούς Επιτροπής που ανέλαβε τα καθήκοντα της διακυβέρνησης έως ότου να φτάσει το εικοστό έτος ο Όθωνας διότι τότε ήταν ανήλικος.
https://www.heraldica.org/topics/royalty/greece.htm#Convention-1832
Έτσι αναστάλθηκε η απελευθέρωση της Ελλάς την εποχή εκείνη μέχρι και τις μέρες μας.
Το Έθνος των Ελλήνων θα εκπροσωπηθεί πραγματικά και θα διοικήσει την Ελλάς μονάχα μέσα από την Ένωσή μας στην “Ελλήνων Συνέλευσις” !
Ενημερώσου μην μένεις αδρανής
Ευαγγελία Γιαδανού
