Ο νομός Έβρου έγινε δρόμος μεταφοράς αρμάτων ενόψει πολεμικών προετοιμασιών Ε.Ε. και ΝΑΤΟ – Ανησυχία των κατοίκων 

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ένα ασυνήθιστο φαινόμενο συμβαίνει τις τελευταίες εβδομάδες στην Αλεξανδρούπολη, είναι η μεταφορά με τρένα από το λιμάνι της πόλης Αμερικάνικου στρατιωτικού εξοπλισμού και μεγάλου αριθμού αρμάτων μάχης προς Βουλγαρία, Ρουμανία και από εκεί κατά πάσα πιθανότητα προς Ουκρανία.

Η εξέλιξη του πολέμου μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας δεν αφήνει αδιάφορη την Αμερική αφού έχει πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο στη σκακιέρα της μάχης και προσπαθεί να ενισχύσει με κάθε τρόπο τη θέση της Ουκρανίας. Βολική δείχνει να είναι η θέση της Αλεξανδρούπολης αφού τα μεταγωγικά πηγαίνουν και έρχονται συνεχώς μεταφέροντας εξοπλισμό ο οποίος φεύγει άμεσα προς Βορρά.

Και παρά τις προσπάθειες κομματικών παρατάξεων να εκμεταλλευτούν το θέμα για διαφήμιση, όπως συνέβη π.χ. μέσω του βανδαλισμού οχημάτων που προκάλεσε ομάδα οπαδών του ΚΚΕ η οποία φάνηκε να προσπαθεί να εμποδίσει το τρένο, η Αμερική δεν δίνει σημασία στα εσωτερικά ζητήματα που υπάρχουν και συνεχίζει να κάνει κανονική χρήση τόσο των ελληνικών γραμμών όσο και της βάσης που κατέχει στη πόλη.

Η Αλεξανδρούπολη βρίσκεται σε κομβικό γεωγραφικό σημείο μεταξύ Ανατολής και Βορρά και οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ μπορούν να κινηθούν προς κάθε κατεύθυνση αν χρειαστεί. Μόνο ανασφάλεια δημιουργεί στη γύρω περιοχή η έντονη παρουσία Αμερικανικών δυνάμεων αφού ούτε η Τουρκία μένει αμέτοχη και προσπαθεί με κάθε τρόπο να δημιουργήσει αποσταθεροποίηση, μέχρι στιγμής σε επικοινωνιακό επίπεδο, για το όφελος της.

Η εμπλοκή της χώρας μας στο πόλεμο με τη Ρωσία είναι ένα τεράστιο λάθος που θα πληρώσουμε μελλοντικά αφού χωρίς να έχουμε εξοπλίσει τα σύνορα μας και να φυλάξουμε με κάθε τρόπο τις περιοχές μας η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει τα γλυκά μάτια στους Ευρωπαίους εταίρους, χαρίζοντας εξοπλισμό και πολεμοφόδια στην Ουκρανία. 

Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι η Ελλάδα παίρνει και δημόσια θέση εναντίον της Ρωσίας όταν ο μόνος ρόλος της χώρας μας θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρα η προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης μέσα από την διπλωματική οδό και την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας.

Το λάδι που πέφτει στη φωτιά, τόσο από τη πλευρά της Αμερικής και του ΝΑΤΟ, άλλα και από την Ρωσία, ενισχύεται από την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να στείλει στρατιωτικό εξοπλισμό, άρματα και πυρομαχικά, δημιουργώντας τεράστιο φόβο για παγκόσμια εξάπλωση του πολέμου, αφού και η Ρωσία μέσω της οικονομικής συμμαχίας BRICS ήδη έχει “φίλους” που μπορούν να τη στηρίξουν σε περίπτωση που χρειαστεί βοήθεια εκπλήρωσης της αποστολής της στην Ανατολική Ουκρανία.

Κλείνοντας, να θυμηθούμε ότι η όλη κλιμάκωση της έντασης άρχισε επειδή η Ουκρανία δεν είχε σκοπό να προστατεύσει τους ρωσόφωνους πολίτες στα ανατολικά της σύνορα από τις δυνάμεις των Αζόφ, οι οποίοι είναι τάγματα Νεοναζιστών, με αποτέλεσμα να οδηγήσει την Ρωσία να ανακοινώσει στον ΟΗΕ αποστολή προστασίας υπέρ των ρωσόφωνων πολιτών. 

Σε περίπτωση που η ένταση κλιμακωθεί δεν είναι καθόλου απίθανο να δούμε αναταραχές στα σύνορα του Έβρου με τους πολίτες να βρίσκονται σε μεγάλη ανασφάλεια βλέποντας τη “φωτιά” να έρχεται προς τη πλευρά τους. Προφανώς και δεν συμμερίζονται τους κομπασμούς της κυβέρνησης, η οποία προβάλει ως επιτυχία την μετατροπή της Αλεξανδρούπολης ως στρατιωτική βάση Αμερικής και Γαλλίας.

Η Ρωσία γνωρίζει ότι ο Ελληνικός λαός δεν θα ήθελε ποτέ μια παράλογη εμπλοκή με μια μεγάλη δύναμη, αλλά δεν πρόκειται να ξεχάσει και να συγχωρέσει όποιον πήρε θέση εναντίον της και αυτό σίγουρα θα μας επηρεάσει όλους μελλοντικά.

Οι ανησυχία των πολιτών του Έβρου είναι απόλυτα δικαιολογημένη, ωστόσο είναι το αποτέλεσμα επιλογών και της αποστασιοποίησης της πλειοψηφίας του συνόλου των Ελλήνων πολιτών από την ενεργό πολιτική δράση.  Ήρθε η ώρα να στοχαστούμε όλοι πόσο έχουν ωφελήσει τη χώρα μας τα κόμματα και η ιδιοτέλεια, που έχουν μονοπωλήσει δεκαετίες ολόκληρες την ενέργειά μας.

Θα πρέπει τώρα να πάμε σε έναν νέο τρόπο σκέψης, να γίνουμε ενεργοί και μόνο με την  Ένωσή μας θα έχουμε τα ποθητά αποτελέσματα στο θέμα της ελευθερίας και της ασφάλειας  που μας αφορά όλους, πριν έρθει η φωτιά στη πόρτα μας και είναι αργά για να τη σβήσουμε.

Γεώργιος Ζραφκόπουλος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *