Μεγάλες διακρίσεις επιφύλαξε για την Ελλάδα ο μήνας Απρίλιος στον αθλητισμό και πολλά μετάλλια που μας κάνουν περήφανους, για το γεγονός ότι έχουμε άξιους αθλητές.
-Τεράστια επιτυχία για την εθνική ομάδα γυναικών πόλο που βγήκε πρώτη στον κόσμο και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο World Cup της Κίνας, νικώντας την πανίσχυρη Ουγγαρία με 13-9 στον τελικό.
-Ο αθλητής της Ελλάδας Νταουρέν Κουρουγκλίεφ κατέκτησε το τρίτο συνεχόμενο χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ελευθέρας πάλης στη Σλοβακία.
-Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Τζούντο το ασημένιο μετάλλιο κατέκτησε η Τελτσίδου, φτάνοντας έτσι τα 13 μετάλλια για την Ελλάδα.
-Ακόμα, στο πρώτο Diamond League της χρονιάς (26.04.25) σε έναν καταπληκτικό αγώνα η πρωταθλήτρια ευρώπης στο ακόντιο Ελίνα Τζένγκο, κατέκτησε την πρώτη θέση, στην πόλη Σιαμέν της Κίνας, στέλνοντας το ακόντιο της στα 64 μέτρα και 75 εκατοστά.
Με όλα αυτά τα τεράστια επιτεύγματα βλέπουμε ότι στην Ελλάδα έχουμε πολύ καλούς αθλητές, οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να φέρουν πολλά ακόμα μετάλλια στην χώρα μας.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε τις κατάλληλες υποδομές σε γήπεδα και προπονητικά κέντρα για να ακολουθήσει κάποιος αθλητής τον πρωταθλητισμό. Μεγάλο πλήγμα είναι και η οικονομική κατάσταση που επικρατεί, αφού ο αθλητής δουλεύει για να επιβιώσει και μετά πάει για προπόνηση ή σπουδάζει, αν όμως δεν μπορεί να τα συνδυάσει και δύο τότε παρατάει τον αθλητισμό. Για όλα αυτά φταίει το κράτος, γιατί καλείται ο αθλητής να πληρώσει το κόστος της προπόνησης και δεν υπάρχει ουσιαστική βοήθεια από κανέναν. Θέμα υπάρχει και με τις ομοσπονδίες και τα σωματεία, όπου κατά κανόνα υπάρχουν πελατειακές σχέσεις και πολλοί αθλητές παραμερίζονται.
Χάνονται πολλά ταλέντα στην χώρα μας, είτε γιατί κάποιος προπονητής δεν τους εντοπίζει, είτε γιατί οι κλίκες δεν τους αφήνουν να εξελιχθούν. Μεγάλο μειονέκτημα είναι και το κόστος στο οποίο κάποιοι γονείς δεν έχουν την δυνατότητα να ανταπεξέλθουν για να κάνει το παιδί τους αθλητισμό. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάποιο οργανωμένο πρόγραμμα στα σχολεία αλλά ούτε και στους δήμους, κάτι που σε συνδυασμό με την έλλειψη υποδομών δεν βοηθάει καθόλου, ώστε να εντοπίζουν νέους αθλητές που έχουν μια κλίση να εξελιχθούν στον αθλητισμό.
Παρά τις μεγάλες δυσκολίες που επικρατούν, βλέπουμε ότι πολλοί αθλητές κάνουν σημαντικές διακρίσεις και φέρνουν αρκετά μετάλλια.
Οι αθλητές και οι προπονητές τους κατα καιρούς κάνουν παράπονα για όλα αυτά που συμβαίνουν στον Ελληνικό αθλητισμό. Αθλητές του στίβου είχαν καταγγείλει την περίοδο τους 2011-2012, ότι για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων είχε δοθεί χρηματοδότηση 734.236 Ευρώ, αλλά ελάχιστα χρήματα έφτασαν στα χέρια των αθλητών.
Αυτές τις καταγγελίες επιβεβαίωσε και ο Σπύρος Καπράλος που διετέλεσε και πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής επιτροπής και ανέφερε ότι πολλοί αθλητές δεν έλαβαν καθόλου χρήματα, διότι διακινήθηκαν μέσω των ομοσπονδιών και δικαίως διαμαρτύρονται.
Πολλοί αθλητές είναι θυμωμένοι και έχουν φύγει οριστικά από την χώρα και αγωνίζονται για άλλες χώρες, γιατί στην χώρα μας δεν υπάρχουν υποδομές ούτε χρήματα για να εξελιχθούν και αυτό ενισχύει την διχόνοια μεταξύ ομοσπονδιών και αθλητών.
Ακόμα μια σοβαρή καταγγελία από τον Χρήστο Μελέτογλου, Τεχνικό Διευθυντή του ΣΕΓΑΣ, που αναφέρει ότι στην Αττική δεν υπάρχει κανένα στάδιο που να μπορεί να φιλοξενήσει το πανελλήνιο πρωτάθλημα.
Γενικά η άσχημη εικόνα καταγράφεται σε όλη την χώρα, με στάδια διαλυμένα και παρατημένα, αφού το κράτος δεν δίνει χρήματα για να συντηρηθούν και να αναβαθμιστούν σε υπερσύγχρονες υποδομές, όπως βλέπουμε να υπάρχουν σε άλλες χώρες του πλανήτη.
Στην Ελλάδα εν έτει 2025 παραμένουν αυτές η δύσκολες συνθήκες για τους αθλητές.
Δεν υπάρχει καθόλου ηθική και κοινωνική ανταμοιβή και η οικονομική στήριξη είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Όποιος ακόμα παραμένει αθλητής στην χώρα μας θα πρέπει να έχει τεράστιο ψυχικό σθένος, για να ανταπεξέλθει σε όλες αυτές τις κακουχίες και είναι τεράστιο επίτευγμα και άθλος ότι φέρνουν μετάλλια, σε ένα κράτος αδιάφορο για τον αθλητισμό.
Εδώ διαπιστώνουμε την τραγική ειρωνεία, ότι σε μια χώρα που γεννήθηκε ο αθλητισμός και δημιουργήθηκαν οι Ολύμπιοι Αγώνες, υπάρχει τόσο μεγάλο μπάχαλο σε όλα τα επίπεδα, αν και ο αθλητισμός από την φύση του είναι ο ίδιος ο άθλος. Στην χώρα μας βέβαια έχει γίνει αγώνας επιβίωσης για τους αθλητές. Το πολιτικό κατεστημένο, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, δεν είχε ποτέ όραμα για την εξέλιξη του αθλητισμού και την αναζήτηση νέων ταλέντων που στο μέλλον θα φέρνουν μετάλλια στην Ελλάδα. Αυτό φάνηκε από την εγκατάλειψη των υπερσύγχρονων ακινήτων, των αθλητικών εγκαταστάσεων, και των σταδίων που έγιναν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 και τώρα το 2025, βλέπουμε τα μαύρα χάλια που επικρατούν στα άλλοτε μεγαλεπήβολα προπονητικά κέντρα. Αυτό προκαλεί οργή, διότι όλα αυτά τα έργα δημιουργήθηκαν με τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου πολίτη, τα οποία σπαταλήθηκαν για να γίνουν, και τώρα τα βλέπουμε σε κακή κατάσταση ερειπωμένα.
Καμία κυβέρνηση δεν έχει κάνει ένα οργανωμένο σχέδιο μέσα από το παιδαγωγικό σύστημα, ώστε να δημιουργήσει τα ταλέντα του αύριο, άρα πρέπει να καταλάβουμε όλοι οι Έλληνες, ότι μέσα από αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο δεν υπάρχει κανένα μέλλον για τον ελληνικό αθλητισμό.
Σε μια σωστά δομημένη πολιτεία που έχει σκοπό να αναδείξει τον αθλητισμό, όλα πρέπει να ξεκινούν από την μικρή ηλικία των Ελληνόπουλων. Ένα σχολείο πρέπει να είναι υπερσύγχρονο με όλες τις αθλητικές εγκαταστάσεις και τους κατάλληλους εκπαιδευτικούς και προπονητές, ώστε ο νέος και να αναπτύσσει την παιδεία του αλλά και να αθλείται στο άθλημα της αρεσκείας του, είτε είναι ατομικό ή ομαδικό και όλα αυτά θα γίνονται την ώρα του σχολείου.
Τέλος οι ομοσπονδίες, τα σωματεία και οι σύλλογοι, που δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης, γιατί όλα ενσωματώνονται στο σχολείο, που εκεί το Ελληνόπουλο θα αναδεικνύει το ταλέντο του. Αυτά όμως για να γίνουν πρέπει να εγκαθιδρυθεί η Ελλήνων Πολιτεία που μόνο ο Πολιτικός Φορέας Ελλήνων Συνέλευσις σχεδιάζει, να δημιουργηθεί μια υγιής πολιτεία για όλους τους πολίτες.
Αγήνωρ Χρήστος Ηλιάδης
