Γυρίσαμε και φέτος, στις 30 Μαρτίου 2025, τα ρολόγια μας μια ώρα μπροστά, για να εφαρμόσουμε την «θερινή ώρα», μια ρύθμιση που μέχρι το 2021 εφαρμοζόταν υποχρεωτικά από όλα τα κράτη – μέλη με πανευρωπαϊκή οδηγία., παρά την απόφαση που έχει ληφθεί από το 2018 για την κατάργησή της.
Έτσι, είθισται στην Ελλάδα από το 1975, τα ξημερώματα της τελευταίας Κυριακής του Μάρτη η ώρα πηγαίνει κατά μία ώρα εμπρός (θερινή ώρα), ενώ την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου να επανέρχεται μία ώρα πίσω (χειμερινή ώρα). Έτσι, ενώ το χειμώνα έχουμε περισσότερη ανάγκη από το ηλιακό φως και από ενέργεια για να ανταποκριθούμε στις αυξημένες απαιτήσεις, μικραίνουμε την ημέρα πηγαίνοντας τα ρολόγια μας μια ώρα πίσω. Από την άλλη, με την αλλαγή απορρυθμίζουμε δύο φορές το χρόνο τον εγκέφαλό μας, ο οποίος προσπαθεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Προφανώς αυτό δεν έχει λογική. Γιατί υιοθετήθηκε όμως αυτό το τέχνασμα και ποιον στ΄ αλήθεια εξυπηρετεί ;
Η αλλαγή ώρας εφαρμόστηκε για πρώτη φορά δοκιμαστικά στη χώρα μας την εποχή του μεσοπολέμου, από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου 1932. Ωστόσο η αρχή έγινε το 1916 στην Γερμανία, κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, προκειμένου να διευκολυνθούν οι εργοστασιάρχες στην εντατικοποίηση της παραγωγής πολεμικού υλικού που γινόταν στα εργοστάσια, με την αξιοποίηση του ηλιακού φωτός (πόσο οξύμωρο ;;) κατά μία επιπλέον ώρα και την μείωση της χρήσης του τεχνητού φωτός κατά τους θερινούς μήνες.
Αργότερα εφαρμόστηκε το 1975 από πολλές ευρωπαϊκές χώρες (και από την Ελλάδα), για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης που δημιουργήθηκε το 1973.
Το 2018 η ΕΕ τάχθηκε επίσημα υπέρ της κατάργησης της αλλαγής ώρας και ύστερα από σχετικό ψήφισμα , ακολούθησε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, στην οποία ελήφθησαν 4,6 εκατομ. απαντήσεις, από τις οποίες το 84% ήταν υπέρ της κατάργησης. Κατόπιν, δόθηκε η δυνατότητα σε κάθε κράτος-μέλος να επιλέξει ανεξάρτητα την μονιμοποίηση της θερινής ή της χειμερινής ώρας, ωστόσο στην Ελλάδα η σχετική διαβούλευση αναβλήθηκε επ’ αόριστο, με την δικαιολογία ότι συν έπεσε με την υγειονομική κρίση του κορωνοϊού.
Σε ό,τι αφορά την αλλαγή της ώρας αυτή καθαυτή, έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία, διότι σύμφωνα με αναφορές επιστημόνων διαταράσσει τον βιολογικό ρυθμό, δηλαδή το εσωτερικό ρολόι που ρυθμίζει τις σωματικές λειτουργίες των ανθρώπων στην διάρκεια του 24ωρου κύκλου. Η διατάραξη αυτή μεταφράζεται σε προβλήματα στον ύπνο και στην απελευθέρωση ορμονών στον οργανισμό, στη μειωμένη συγκέντρωση και στην καρδιακή λειτουργία. Σύμφωνα με έρευνες έχει παρατηρηθεί, ότι κάθε Άνοιξη που τα ρολόγια προχωρούν μια ώρα μπροστά, αυξάνονται τα καρδιακά επεισόδια, λόγω του άγχους που προκαλεί ο μειωμένος ύπνος.
Είναι γεγονός, πως σήμερα έχει επικρατήσει παγκόσμια σύγχυση στις χώρες, οι οποίες καλούνται να αποφασίσουν ποια ώρα θα εφαρμόσουν. Ένα απόλυτο αλαλούμ επικρατεί γύρω από τα επιχειρήματα, που δημιουργούν τάσεις υπέρ της θερινής ή της χειμερινής ώρας. Φαντάζει οξύμωρο κι όμως είναι αληθινό. Τελικά πού βρίσκεται ο πραγματικός χρόνος ;; Σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο ή ένα κριτήριο που να ισχύει καθολικά.
Τελικά για την ελίτ που διοικεί τον πλανήτη είμαστε απλώς πειραματόζωα που μας χρησιμοποιούν κατά το δοκούν. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον ανθρώπινο βίο και την αρμονία που δικαίως θα έπρεπε να χαρακτηρίζει όλο το δημιουργικό μας περιβάλλον.
Ήρθε ο καιρός να φύγουμε με ελεύθερη βούληση από τον ψεύτικο εικονικό χρόνο, ο οποίος αντιτίθεται στην ίδια μας την φυσιολογία, αναθεωρώντας ό,τι θεωρούσαμε ως δεδομένο.
Όπως αναφέρει ο κ. Αρτέμης Σώρρας στο έργο του ΚΛΕΦΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ :
ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Η ΙΔΙΑ Η
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ, ΤΟΝ ΑΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΩΣ
ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΕΧΕΙ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ ΟΡΚΟΥΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΩ
Ευαγγελία Γιαδανού