“Εάν η Ελλάδα συνεχίσει να σφάλλει με την πλευρά της υποταγής, θα χάσει το μισό Αιγαίο …”
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν οι θέσεις του Michael Rubin, Αμερικανού γεωπολιτικού αναλυτή, πρώην αξιωματούχου του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, συνεργάτη στο American Enterprise Institute, ο οποίος ειδικεύεται σε χώρες της Μέσης Ανατολής (Ιράν, Τουρκία κ.α.). Σε άρθρο του στο Middle East Forum Online στις 28 Φεβρουαρίου 2025, αναφέρθηκε στην επιθετική πολιτική της Τουρκίας, σε αντιδιαστολή με την υποχωρητικότητα των πολιτικών της Ελλάδας και επεσήμανε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, ότι : εάν η Ελλάδα συνεχίσει να σφάλλει με την πλευρά της υποταγής, θα χάσει το μισό Αιγαίο όπως η Κύπρος έχασε —προσωρινά— 38 τοις εκατό (των εδαφών της) …
Στο άρθρο του ο Μ. Ρούμπιν αποτυπώνει όλα όσα θα έπρεπε να εκφράζονται από αναλυτές και πολιτικούς εντός Ελλάδος, ωστόσο γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι εξ΄ αυτών αποδεικνύονται κάθε φορά κατώτεροι των περιστάσεων, επιδεικνύοντας μια επικίνδυνη υποχωρητικότητα, η οποία φάνηκε και από την συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν που έγινε στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο 2024, όπου ανατέθηκε στους υπουργούς εξωτερικών Ελλάδας – Τουρκίας, να διερευνήσουν εάν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για την έναρξη συζητήσεων για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, όπως δήλωσε και ο ίδιος ο Υπ. Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης.
Γενικά, κρίνοντας από το γεγονός ότι έχουμε βιώσει στο πρόσφατο παρελθόν την κατάφωρη αδικία στο θέμα της Κύπρου, αλλά και στην παρούσα φάση, όπου η ελληνική εξωτερική πολιτική εκφράζει έναν ενδοτισμό άνευ προηγουμένου, χωρίς να υπάρχουν εμφανείς πολεμικές πιέσεις που να μας αναγκάζουν να υποχωρήσουμε, οδηγούμαστε οι Έλληνες πολίτες στο σκεπτικό, ότι πιθανότατα να έχουν γίνει κρυφές προδοτικές συμφωνίες από το πολιτικό προσωπικό για το Αιγαίο ή ακόμη και για τη Θράκη, κάτω από το τραπέζι. Στο άρθρο του ο Ρούμπιν προέβη σε αποκαλύψεις σε σχέση με την δεινή – όπως την περιέγραψε, οικονομική κατάσταση της Τουρκίας, βγάζοντας στο φως δεδομένα που δεν ακούστηκαν μέχρι σήμερα από κανένα εγχώριο συστημικό μέσο.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στις αξιώσεις που θα έπρεπε να έχει ασκήσει η Ελλάδα στον ΟΗΕ, σε ό,τι αφορά τα πνευματικά δικαιώματα των ελληνικών τοπωνυμίων της Ανατολίας, θέση την οποία μονάχα η Ελλήνων Συνέλευσις και ο πρόεδρος της κ. Αρτέμης Σώρρας έχει διατυπώσει δημόσια και περιλαμβάνεται στην ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ του Πολιτικού Φορέα, που είναι κατατεθειμένη στον Άρειο Πάγο.
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο μεταφρασμένο, μιας και αφορά όλους τους Έλληνες:
“Η Ελλάδα πρέπει να αδράξει τη στιγμή και να ελέγξει την επιθετικότητα του Ερντογάν πριν είναι πολύ αργά.
Δώστε στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την τιμητική του: Έπαιξε με μαεστρία τα χαρτιά του για να ασκήσει διπλωματική και περιφερειακή επιρροή πολύ πέρα από την πραγματική δύναμη της Τουρκίας.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Τουρκία είναι αδύναμη. Η οικονομία της είναι ναυάγιο. Το νόμισμα της Τουρκίας έχει χάσει το 82% της αξίας του έναντι του δολαρίου και του ευρώ μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια. Ο Ερντογάν μίλησε κάποτε ότι η Τουρκία έγινε μία από τις δέκα μεγαλύτερες κατασκευαστικές δυνάμεις στον κόσμο. Αντίθετα, η Τουρκία πέφτει ραγδαία από τις είκοσι πρώτες. Δεν υπάρχει ούτε μία τουρκική τράπεζα που να μην κινδυνεύει από πτώχευση. Ακόμα κι αν ο λόγος του χρέους προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Τουρκίας φαίνεται ισχυρός, τα τουρκικά στατιστικά στοιχεία βασίζονται συχνά σε κάτι άλλο από τη φαντασία του Ερντογάν. Τα ποσοστά του προσωπικού χρέους είναι τόσο υψηλά που οι Τούρκοι δεν μπορούν να αποπληρώσουν την αρχή των δανείων.
Τα εύσημα που έδωσαν οι διεθνείς ηγέτες στον Ερντογάν πριν από δύο δεκαετίες για την οικονομική του διαχείριση φαίνεται τώρα άστοχη ενέργεια. Η ανάπτυξη που γνώρισε η Τουρκία την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα δεν είχε να κάνει με τον Ερντογάν παρά με ένα δημογραφικό μέρισμα: η διόγκωση της νεολαίας της Τουρκίας εισήλθε στον χώρο εργασίας. Τώρα ωστόσο, η Τουρκία βρίσκεται σε δημογραφική παρακμή, με ρυθμό αύξησης του πληθυσμού της κάτω από το επίπεδο αντικατάστασης. Ορισμένες χώρες διαχειρίζονται καλά τη μείωση του πληθυσμού. Η Τουρκία δεν θα το κάνει. Όχι μόνο ο κουρδικός πληθυσμός της Τουρκίας απολαμβάνει την αύξηση του πληθυσμού, αλλά η κακή διαχείριση του Ερντογάν τοποθετεί την Τουρκία πολύ πίσω από κράτη, όπως η Ιαπωνία ή η Νότια Κορέα, που αντιμετωπίζουν παρόμοια μείωση πληθυσμού.
Ωστόσο, παρά αυτή την αδυναμία, η Τουρκία κυριαρχεί στις συζητήσεις στην παγκόσμια σκηνή. Όχι μόνο διεξάγει τη μεγαλύτερη κατοχή της Ευρώπης στην Κύπρο, αλλά απαιτεί από τον κόσμο να την αποδεχθεί και τα Ηνωμένα Έθνη να ανταποκριθούν στην αρπαγή. Οι μόνες διαφορές μεταξύ του υποτελούς κράτους της Τουρκίας στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο και των ρωσικών κρατών-μαριονέτα στο Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ, είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτρέπουν στο τουρκικό κράτος-μαριονέτα στην Κύπρο να διατηρεί γραφεία στην Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και οι ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες πετούν απευθείας στην κατεχόμενη Κύπρο για να επιτρέψουν στους παραθεριστές Ευρωπαίους να επιδοτούν το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Αυτό και μόνο δείχνει τη βαθιά ασέβεια με την οποία τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Ευρώπη αντιμετωπίζουν τον ευγενικό επαγγελματισμό της Ελλάδας.
Με τέτοια αδυναμία, είναι έκπληξη που θα πίστευε η Τουρκία ότι η πολιτική της Mavi Vatan θα μπορούσε να καταφέρει να καταλάβει το μισό Αιγαίο ή ότι η Τουρκία θα μπορούσε να επανασχεδιάσει τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες της Ανατολικής Μεσογείου; Ούτε το πρόβλημα αφορά μόνο την Ελλάδα: η Τουρκία κράτησε όμηρο το ΝΑΤΟ και ανάγκασε τη Σουηδία να ταπεινώσει τον εαυτό της και τις αρχές της, εκδίδοντας Κούρδους αντιφρονούντες για να αντιμετωπίσουν βασανιστήρια και φυλακές εντός της Τουρκίας. Ο μόνος λόγος που η Δύση προσποιείται ότι η Συρία υπό τον Αχμάντ αλ-Σαράα είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα κράτος τρομοκρατίας, είναι για να αποφύγει το θυμό του Ερντογάν. Ένα μεταρρυθμισμένο καθεστώς της Αλ Κάιντα έχει εξίσου νόημα με μια γυναίκα που είναι ολίγον έγκυος.
Το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Τα νέα ρούχα του αυτοκράτορα» είναι σχετικό με την Τουρκία σήμερα. Τα πλήθη προσποιήθηκαν ότι θαύμαζαν τον αυτοκράτορα μέχρι που ένα παιδί φώναξε: «Μα δεν φοράει τίποτα!» Σήμερα, είναι καιρός να αποκαλέσουμε τον Ερντογάν ως τον γυμνό, παρακμιακό και συρρικνωμένο δεσπότη που είναι.
Για πάρα πολύ καιρό, η Ελλάδα πίστευε ότι μια ήσυχη, υπεύθυνη προσέγγιση, θα ενίσχυε τη συνεργασία της με την Ευρώπη και θα κερδίσει επαίνους και επιρροή στα διεθνή φόρουμ. Τέτοιες συμπεριφορές ωστόσο, δεν λειτουργούν ποτέ. Όταν τρομοκρατικές ομάδες απαγάγουν ομήρους, πολλές κυβερνήσεις συμβουλεύουν να ησυχάσουν. Τέτοιες τακτικές χρησιμεύουν μόνο για την απαλλαγή από την πίεση στις κυβερνήσεις και τους τρομοκράτες, αλλά δεν φέρνουν τα θύματα στα σπίτια τους. Ο θόρυβος μπορεί να είναι αρετή. Πράγματι, η Τουρκία δείχνει συχνά ότι ο τροχός που τρίζει παίρνει το γράσο.
Εάν η Ελλάδα συνεχίσει να σφάλλει με την πλευρά της υποταγής, θα χάσει το μισό Αιγαίο όπως η Κύπρος έχασε —προσωρινά— 38 τοις εκατό της Κύπρου. Εξάλλου, υπάρχει μια επικίνδυνη τάση τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και σε πολλά μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κράτη να απαιτούν από μικρές δημοκρατίες να κάνουν παραχωρήσεις για να κατευνάσουν μεγαλύτερους νταήδες. Σε μια τέτοια δυναμική, η ασφάλεια της Ελλάδας και της Κύπρου δεν θα είναι ποτέ πρώτη.
Ωστόσο, με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο πρόθυμο να κλονίσει το διπλωματικό προηγούμενο, την τριμερή συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, την αδύναμη οικονομία της Τουρκίας, την εκτεταμένη όξυνση με τις ατάκες του Ερντογάν και την Ελλάδα να συμμετέχει στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, είναι τώρα η ώρα να προχωρήσουμε στη διπλωματική επίθεση.
Οι ομοϊδεάτες σύμμαχοι της Ελλάδας θα πρέπει να απαιτήσουν έρευνες τόσο στα συμμαχικά κράτη όσο και στα Ηνωμένα Έθνη σχετικά με τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και το ξέπλυμα χρήματος από την Τουρκία. Θα πρέπει να αγωνιστούν για τη συμπερίληψη της Τουρκίας στη μαύρη λίστα της Ομάδας Χρηματοοικονομικής Δράσης, μαζί με το Ιράν, τη Μιανμάρ και τη Βόρεια Κορέα. Αν κάποιος διπλωμάτης ασκήσει πίεση και ρωτήσει εάν η Τουρκία αξίζει πραγματικά μια τέτοια συντεχνία, δεν θα πρέπει πλέον να εκπροσωπεί την Ελλάδα
Όπως οι Αρμένιοι απαιτούν διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, έτσι και η ελληνική κυβέρνηση και οι ομάδες της ελληνικής διασποράς απαιτούν από τις χώρες να αναγνωρίσουν την ελληνική γενοκτονία στην Ανατολία που κορυφώθηκε με το κάψιμο της Σμύρνης. Οι Έλληνες αξιωματούχοι δεν πρέπει να βλέπουν τέτοιες εκδηλώσεις ως εορτασμούς του παρελθόντος, αλλά μάλλον ως απαραίτητη εκπαίδευση για να κατανοήσουν την εθνική και πολιτιστική κάθαρση που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη στην Κύπρο και αλλού. Αυτή η εκπαίδευση έχει καθυστερήσει επειδή ο Ερντογάν θα επιτεθεί για να αποσπάσει την προσοχή του πληθυσμού του καθώς η οικονομία της Τουρκίας συνεχίζει να επιδεινώνεται. Καθώς η Τουρκία απολαμβάνει τη μετονομασία πόλεων από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και το Συριακό Κουρδιστάν μέχρι την κατεχόμενη Κύπρο, είναι καιρός να απαιτήσουμε από τα Ηνωμένα Έθνη να αναφέρουν πόλεις και κωμοπόλεις στην Ανατολία με τα ελληνικά τους ονόματα εκτός από τα ονόματα που επιβάλλουν οι Τούρκοι κατακτητές. Υπάρχει κάτι πολύ λάθος, όταν οι μη Έλληνες Αμερικανοί είναι πιο πρόθυμοι να απαιτήσουν «Ελεύθερη Κωνσταντινούπολη» από Έλληνες αξιωματούχους.
Η Ελλάδα θα πρέπει επίσης να απαιτήσει περαιτέρω έρευνα για το περιστατικό της Πύλας και να ζητήσει τη δημόσια μαρτυρία παρατηρητών του ΟΗΕ που τραυματίστηκαν από τουρκικές μπουλντόζες. Θα πρέπει να απαιτήσει από τον ΟΗΕ, τον ορισμό των βασικών Τούρκων χρηματοδοτών της τρομοκρατίας
Η Αθήνα θα πρέπει επίσης να απαιτήσει από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες τη μαύρη λίστα της Άγκυρας για παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας. Η Τουρκία δεν πρέπει να λάβει δωρεάν άδεια για την κατάχρηση των εκκλησιών από την Αγία Σοφία ως την Εκκλησία του Αγίου Σωτήρος στη Χώρα, ούτε θα πρέπει πλέον να γίνεται ανεκτή η δήμευση των θρησκευτικών κληροδοτημάτων και η παρέμβασή της στη θρησκευτική εκπαίδευση.
Η Τουρκία είναι στην επίθεση στο Αιγαίο, μόνο και μόνο επειδή η Ελλάδα παραχωρεί το πάνω χέρι. Καθώς ο Ερντογάν επιδιώκει να ανανεώσει την ιστορία και να αναθεωρήσει τα μακροχρόνια σύνορα, η Ελλάδα έχει δύο επιλογές: Να κάνει τη συζήτηση μόνο για το Αιγαίο ή να ρίξει στο τραπέζι το Χατάι —ένα έδαφος που προσάρτησε η Τουρκία μετά από ένα ψευδές δημοψήφισμα.
Η Ελλάδα έχει πολλά πολιτικά και διπλωματικά βέλη στη φαρέτρα της και ο Ερντογάν δεν φοράει ρούχα. Το ερώτημα για τους Έλληνες υπεύθυνους χάραξης πολιτικής είναι εάν το status quo είναι βιώσιμο και εάν οι διπλωματικές στρατηγικές που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μεταξύ των συμμάχων στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη είναι σχετικές με την πρόκληση που θέτει σήμερα η Τουρκία. Ειλικρινά, η απάντηση πρέπει να είναι προφανής.”
Μέσα από το άρθρο διαφαίνεται αυτό που όλοι μας γνωρίζουμε: Ότι από ελληνικής πλευράς υπάρχει παντελής έλλειψη πολιτικής βούλησης για την άσκηση υπεύθυνης εξωτερικής πολιτικής και διπλωματικών πιέσεων προς τα Ηνωμένα Έθνη, την ΕΕ και προς όλους τους διεθνείς οργανισμούς, με βασικό σκοπό την διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας σε στεριά, σε θάλασσα και σε αέρα. Σε επίπεδο πνευματικών δικαιωμάτων, κανείς δεν ασχολήθηκε ποτέ για την κατοχύρωση όλων των ελληνικών τοπωνυμίων που βρίσκονται εντός και εκτός Ελλάδος (και στην Ανατολία), που παρανόμως έχει αλλοιώσει και αλλάξει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Σε σχέση με την ιστορία μας, κανείς δεν ενδιαφέρεται να θέσει σοβαρές αξιώσεις για την αναγνώριση των γενοκτονιών, που έχουμε υποστεί οι Έλληνες κατά την Μικρασιατική τραγωδία, αλλά και νωρίτερα με τον συστηματικό αποδεκατισμό του ποντιακού Ελληνισμού. Όλα αυτά τα ζωτικής σημασίας θέματα, θα πρέπει να είναι κύρια προτεραιότητα για μια αληθινά εθνική κυβέρνηση.
Είναι σαφές ότι η τακτική διατήρησης της ευημερίας με την γείτονα χώρα ελλοχεύει μονάχα κινδύνους και μειώνει το ειδικό βάρος που θα έπρεπε να εκφράζει η Ελλάδα, απέναντι στις παράλογες και παράνομες αξιώσεις της Τουρκίας. Καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν είχε την απαιτούμενη αυστηρότητα και σαφήνεια εκπροσωπώντας τις θέσεις της Ελλάδας στον δημόσιο ΔΙΑ-λογο, ενώ παράλληλα η διαχρονική απροθυμία να επενδυθούν κεφάλαια για σημαντικές επενδύσεις στον τομέα της άμυνας, μας έχει καταστήσει ευάλωτους. Όλα αυτά έγιναν με την ανοχή των πολιτών απέναντι σε όλες τις κοινοβουλευτικές συνθέσεις (Βουλή) που υπήρξαν στο τιμόνι της χώρας, ανοχή προς κάθε κυβέρνηση και προς κάθε αντιπολίτευση, που συνολικά έχουν φέρει τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση.
Η αληθινή εξωτερική πολιτική βασίζεται στην αλήθεια και είναι απόλυτη, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Οφείλουμε ως Έλληνες Αυτόχθονες Ιθαγενείς να προστατέψουμε την Εθνική μας Κυριαρχία από κάθε ξένη επιβουλή, αλλά και να αναδείξουμε και να προασπίσουμε την ελληνικότητα και τα κληρονομικά μας δίκαια και δικαιώματα απανταχού της γαίας.
Eυαγγελία Γιαδανού
