Η κυβέρνηση κομπάζει για τα 12 δις πρωτογενούς πλεονάσματος που καταγράφηκε στο προϋπολογισμό το 11μηνο φέτος, έναντι του στόχου που έθεσαν στα 9,912 δις και σε σχέση με τα 5,8 δις ευρώ για την ίδια περίοδο του 2023. Τα έσοδα από φόρους είναι αυτά που υπερτερούν και ανήλθαν σε 60,569 δισ. ευρώ, αυξημένα κατά 4 εκατ. ευρώ έναντι του στόχου που έχει περιληφθεί στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού 2025.
Τα συνολικά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 73,297 δις ευρώ, αυξημένα κατά 179 εκατομμύρια. Για ποιο λόγο όμως γίνεται αυτός ο θόρυβος γύρω από το πρωτογενές πλεόνασμα; Τι ακριβώς σημαίνει;
Ένα πλεόνασμα που βασίζεται στους φόρους είναι απλώς μια φούσκα, μια κενή υπόσχεση που χρησιμοποιείται για να εντυπωσιάσει τους πολίτες, μια απάτη που βασίζεται στην κυβερνητική προσπάθεια να μας πείσει πως κάνει κάτι ουσιώδες για την οικονομία.
Ένα κράτος που βασίζεται μόνο στη φορολογία για τα έσοδα του και δεν έχει πρωτογενή τομέα (όπως γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, εξόρυξη πρώτων υλών κ.α.) και δευτερογενή τομέα (βιομηχανία, βιοτεχνία, οικοτεχνία κ.λπ), είναι καταδικασμένο να αποτύχει και να καταρρεύσει. Ακόμη και ένα μικρό παιδί το καταλαβαίνει αυτό και δυστυχώς είναι ακριβώς η πραγματικότητα που βιώνουμε στην Ελλάδα ήδη από τη δεκαετία του 1980.
Η μεγάλη αποβιομηχάνιση της χώρας ξεκίνησε τις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90 και η χαριστική βολή ήρθε την περίοδο 2008-2018. Μερικές μελέτες μιλούν για 26.570 επιχειρήσεις άλλα πραγματικά δε μπορούμε να παραθέσουμε ακριβή νούμερα, καθώς δεν υπάρχει μια ολοκληρωμένη αποτύπωση για όλα τα κλεισίματα. Κανένας τους δεν θα ήθελε να εμφανιστεί το πραγματικό νούμερο και μένουμε στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν καταγραφεί αρκετές χιλιάδες λουκέτα στον τομέα της βιομηχανίας και της μεταποίησης.
Και τα πράγματα σήμερα εξακολουθούν να δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο!
Ήδη από το Σεπτέμβριο μπήκανε άλλα έξι λουκέτα σε μεγάλες βιομηχανίες όπως ΓΙΟΥΛΑ, SONOCO, ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ, ΤΣΑΝΤΑΛΗΣ, ΣΥΡΜΑ και FIERATEX.
Και είναι κάτι που ομολογεί ακόμα και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Σπύρος Θεοδωροπουλος από το βήμα του Ετήσιου Συνεδρίου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, αποτυπώνοντας την πραγματικότητα:
«Θέλουμε να είμαστε Ειλικρινείς:
Δυστυχώς, το 2024 οι επενδύσεις είναι λιγότερες από το 2023 και αν δεν γίνουν άλματα στην άνοδο της παραγωγικότητας, είναι θέμα χρόνου να υπάρξει πρόβλημα κοινωνικής συνοχής. Αυτή τη στιγμή για να πιάσουμε το μέσο όρο των επενδύσεων της Ευρώπης χρειαζόμαστε 11 Δις ευρώ επενδύσεις το χρόνο πάνω από αυτές που γίνονται σήμερα»
Το σίγουρο είναι πως γι΄ αυτό το αποτέλεσμα υπεύθυνες είναι όλες οι κυβερνήσεις!!
Άρα αν θέλουμε να μιλάμε για βιώσιμη οικονομία και πραγματικό πλεόνασμα η στρατηγική είναι μια και βασίζεται στην ενίσχυση των παραγωγικών υποδομών και της τεχνολογικής ικανότητας, δημιουργώντας έτσι έναν ισχυρό και αυτοδύναμο βιομηχανικό και βιοτεχνικό (μεταποιητικό) τομέα, ικανό να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις.
Το πρόβλημα μιας βιώσιμης οικονομίας σε μία χώρα, όταν δεν γίνονται έργα ανάπτυξης ξεκινάει από την ίδια τη διοίκηση της χώρας που είναι η Βουλή και το χαώδες πλαίσιο νόμων που πρέπει να αντιμετωπίσει η κάθε επιχείρηση και η κάθε εταιρεία που θέλει να δραστηριοποιηθεί. Η φορολογία, οι συνθήκες εργασίας, οι δημόσιες υποδομές που χρειάζεται κάθε επιχείρηση, οι δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες, όταν δεν συντηρούνται και δεν αναβαθμίζονται τακτικά πώς θα συμβαδίσουν με το άνοιγμα νέων επιχειρήσεων και βιομηχανιών;
Άρα το πρόβλημα αρχίζει από την αδράνεια των πολιτικών και της Βουλής, η οποία δεν θεσπίζει νόμους που να ευνοούν την επιχειρηματικότητα. Αλλά ευθύνονται και οι πολίτες που συνεργούν παθητικά στη οικονομική κατάπτωση, αφού αφήνουν ξανά και ξανά τη διαχείριση της χώρας σε χέρια που δεν έχουν εργαστεί ούτε μια μέρα, την στιγμή που βλέπουν πως δεν γίνονται ουσιώδη έργα ανάπτυξης και αντίθετα, οι περισσότερες βιομηχανίες και εργοστάσια κλείνουν τα τελευταία 40 χρόνια.
Μια αμιγώς εθνική κυβέρνηση είναι δυνατόν να προκαλέσει σημαντικές αναβαθμίσεις για την ελληνική βιομηχανία, την βιοτεχνία και την οικοτεχνική παραγωγή, με σχέδιο ανάπτυξης που θα έχει σκοπό να δοθεί έμφαση στην αξιοποίηση των εγχώριων πρώτων υλών, στην χρήση ενέργειας χαμηλού κόστους και στην τεχνολογία αιχμής, ώστε να παραχθεί αυτάρκεια και εξαγωγές σε όλους τους τομείς.
Το πρωτογενές πλεόνασμα που θα προκύψει από την πραγματική παραγωγική διαδικασία είναι το μόνο που θα δώσει ώθηση στην οικονομία της χώρας μας, εξασφαλίζοντας τον ίδιο τον Έλληνα άνθρωπο, τον βίο, την εργασία και την πρόοδό του. Υπάρχει τεράστια ανάγκη για μια μεγάλη πολιτική μεταρρύθμιση, μέσα από την οποία το παραπάνω όραμα θα εκτελεστεί.
Γεώργιος Ζραφκόπουλος