Τα παρατράγουδα του Covid-19 δεν έχουν αρθεί τελείως από την κοινωνική ζωή στην Ελλάδα, ακόμη κι αν τελείωσε η “πανδημία”, αφού βρίσκονται ακόμη σε ισχύ οι απαγορεύσεις που επιβλήθηκαν για τα πανηγύρια πριν από τρία χρόνια.
Έτσι π.χ. μπήκε φρένο στην εκδήλωση του πανηγυριού της Σκοτούσσας Σερρών, όταν ύστερα από εισαγγελική παρέμβαση υποχρεώθηκε ο σύλλογος να τηρήσει αυστηρά τους περιορισμούς που έλαβε από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, οι οποίες απορρέουν από ΚΥΑ του 2021.
Σύμφωνα με αυτήν, απαγορεύεται ακόμη και η τοποθέτηση τρεπεζοκαθισμάτων, το υπαίθριο ψήσιμο και η διάθεση κρέατος και εδεσμάτων, πράγμα που σημαίνει ότι η πώληση φαγητού και ποτών θα γίνεται αποκλειστικά από καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος … Τα έσοδα των συλλόγων πρέπει να είναι αποκλειστικά από το εισιτήριο της εισόδου των πολιτών στις εκδηλώσεις και η μη συμμόρφωση των διοργανωτών αποφέρει υψηλά πρόστιμα μέχρι και ακύρωση της τοπικής εκδήλωσης. (πηγή)
Είναι γνωστό πως οι σύλλογοι περιμένουν κάθε καλοκαίρι να διοργανώσουν τις πολιτιστικές εκδηλώσεις τους για να καλυφθούν τα λειτουργικά τους έξοδα, αλλά και σημαντικές δαπάνες όπως π.χ. το κόστος για τις παραδοσιακές τους στολές, οι οποίες στοιχίζουν πολύ ακριβά.
Όλα αυτά τα μέτρα που λειτουργούν κατά περίπτωση και λαμβάνονται υποτίθεται για χάρη της δημόσιας υγείας, θα οδηγήσουν σε οικονομικό στραγγαλισμό των μικρών πολιτιστικών συλλόγων, σε χωριά με λιγοστούς κατοίκους, όπου η κυβέρνηση σκοπεύει να τους περιορίσει μαζί με την διάδοση του πολιτισμού που επιτελούν. Επίσης αναμένεται ότι θα πληγεί ένας υπολογίσιμος αριθμός επαγγελματιών που βιοπορίζονται μέσα από επαγγέλματα που έχουν άμεση σχέση με τα πανηγύρια, όπως είναι μουσικοί, τραγουδιστές, μικροπωλητές κλπ.
Έτσι, θα πρέπει οι σύλλογοι να ξεχάσουν τον παραδοσιακό τρόπο διεξαγωγής εκδηλώσεων και να αναγκαστούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που ορίζει η κυβέρνηση. Οι μικρότεροι σύλλογοι που δεν χρηματοδοτούνται από το κράτος θα αναγκαστούν να ανεβάσουν τη τιμή εισόδου για τις εκδηλώσεις τους ή τελικά θα οδηγηθούν στην διάλυση, αφού το κύριο μέρος των εσόδων τους προέρχεται από το φαγητό και το ποτό που παρέχουν στις εκδηλώσεις που διοργανώνουν.
Να τονίσουμε εδώ ότι στους πολιτιστικούς συλλόγους οφείλεται η διατήρηση και η διάχυση της άυλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς και ο ρόλος τους είναι καθοριστικός για την συσπείρωση της νεολαίας στα χωριά γύρω από αυτούς. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί σύλλογοι εξυπηρετούν ιδιωτικά οικονομικά, κομματικά, δογματικά συμφέροντα και κάποιοι λειτουργούν και ως επιχειρήσεις με μανδύα τα πολιτιστικά δρώμενα.
Η πολιτεία οφείλει να ενισχύει οικονομικά και υλικά κάθε υγιή δράση των Ελλήνων πολιτών με σκοπό την διάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς του Έθνους, η οποία έχει κατά τόπους διαφορετικά χαρακτηριστικά και ιδιαίτερο χρώμα. Τα υπάρχοντα έθιμα, τα τραγούδια, οι χοροί και τα δρώμενα της κάθε περιοχής θα πρέπει να καταγραφούν και να εμπλουτιστούν με νέα στοιχεία που θα έρθουν στο φως, από την πανάρχαιη Ελλάνια κληρονομιά που πιθανό να έχει χαθεί στη λήθη και να εξασφαλιστεί η διατήρηση και η μεταφορά των αληθινών στοιχείων που συνθέτουν τον πολιτισμό των προγόνων μας στις επόμενες γενεές.
Γεώργιος Ζραφκόπουλος